محدودیت های اساسی رشد اقتصادی در ایران بر اساس الگوهای سه شکافه

هدف مقاله حاضر بازنگری عملکرد اقتصاد ایران از سال 1350 تا 1377 و اندازه گیری اهمیت نسبی منابع ارزی ، پس اندازهای داخلی و منابع بخشی دولتی در رشد اقتصادی ایران است که بوسیله یک مدل ساده سه شکافه پیگیری شده است نتایج حاصله نشان می دهد که ارتباط مثبت ، قوی ، و معنی داری ما بین سرمایه گذاری و نرخ استفاده از ظرفیت وجود دارد . الگو سپس برای دوره 1378-1383 تحت دو سناریو یا دو مسیر رشد gdp 5/5 درصد و 6% شبیه سازی شده است نتایج نشان می دهد که با توجه به ساختار دولتی اقتصاد ایران محدودیت منابع مالی دولت یا پس اندازهای بخش دولتی تا پایان برنامه سوم رشد اقتصادی را محدود می کنند در عین حال بایستی توجه داشت که درآمد دولت شدیدا به درامد حاصله از فروش نفت متکی است همچنین از دیگر نتایجی که می توان اخذ کرد این است که سرمایه گذاری مورد نیاز برای رشد یک درصد نرخ استفاده از ظرفیت در سناریوی اول 3/7% gdp ،‌ و در سناریوی دوم 2/7% gdp است .