آیا در اقتصاد ایران پول واقعاَ خنثی است؟

مساله خنثایی پول سالیان سال موضوع مورد بحث بسیاری از مطالعات انجام گرفته در اقتصادهای گوناگون بوده است وبا آن که در هنگامه حاضر یافته های فراوانی مبنی بر نحوه اثر گذاری سیاست های پولی در بخش حقیقی به دست آمده است ، باز درک روشنی راجع به تاثیرات نهایی این متغیر وجود ندارد. بررسی حاضر با استفاده از داده های مربوط به دوره زمانی 1381-1338 از تکنیک های متفاوتی همچون روش ts الگوهای سری زمانی خود رگرسیو با وقفه های توزیعی ardl و روش همگرایی فصلی یوهانسن و آزمون هگی برای بررسی رابطه بین متغیر تولید حقیقی ، نرخ ارز شاخص قیمت مصرف کننده و حجم پول که به دو بخش درونی و بیرونی برخوردار از دو اثر بسیار ناچیز غیر صفر ، اما قرینه بر سطح تولید در اقتصاد هستند و در بلند مدت تنها قادر به توجیه ته ترتیب 25/0 و 33/0 درصد ازنوسانند این مساله در حالی است که نرخ ارز قادر به توجیه حدودا 16 درصد از تغییرات صورت گرفته در سطح تولید اقتصاد می باشد .تحلیل های انجام گرفته با استفاده از الگوی خود رگسیو با وقفه شده نیز نشان داد که کشش تولید ناخالص داخلی حقیقی اقتصادایران نسبت به دو جز پول بیرونی و درونی آن طی بلند مدت برابر با به ترتیب 395/0- و 403/0 است به عبارت دیگر تاثیرات وارده از سوی پول درونی و بیرونی بر سطح تولید حقیقی تقریبا برابر یکدیگر اما در جهت عکس یکدیگر عمل می نمایند نتایج به دست آمده از آزمون همگرایی فصلی و تکنیک هگی نیز حاکی از عدم وجود رابطه همگرایی میان پول درونی و بیرونی با تولید ناخالص داخلی حقیقی و وجود رابطه بلند مدت میان این دو متغیر با شاخص قیمت ها است به این ترتیب فرصت خنثایی پول در اقتصاد ایران تایید می شود و در عین حال مشخص می شود که متغیر مهمی که قادر است تولید را طی بلند مدت تحت تاثیر قرار دهد نرخ ارز است آزمون های فوق به خوبی نشان داد که مقامات پولی می توانند با هدف تورم زدایی از سیاست های پولی بهره بگیرند چرا که سطح تولید اقتصاد تاثیر قابل توجهی از تغییرات حجم پول نمی پردازد