توسعه بازار کار زنان در استان‌های ایران و تاثیر آن بر طلاق

سیاست‌های کلی اشتغال، ابلاغی توسط مقام معظم رهبری، در بند دوازدهم با نگاهی منطقه‌ای به بازار کار توجه ویژه به کاهش نرخ بیکاری استان‎های بالاتر از متوسط کشور را به‎عنوان یکی از سیاست‌های کلی گوشزد کرده و این موضوع خود می‌تواند با نگاه جنسیتی به دو بخش تقریب نرخ بیکاری زنان و مردان در استان‎ها به متوسط نرخ بیکاری کشور تعبیر گردد. این در حالی است که مبانی نظری و مطالعات موجود، ارتباط معنی‌داری را بین توسعه بازار کار استان‎ها و آسیب‌های اجتماعی آن‌ها نشان داده‌اند اما با وجود این، نتایج این مطالعات نتایجی متفاوت می‏باشد؛ از این‌رو، این پژوهش می‌کوشد تعامل بازار کار استان‎های ایران را با نگاهی جنسیتی با آسیب‌های اجتماعی آن‌ها مورد بررسی و کنکاش قرار دهد. توسعه بازار کار در این مطالعه با نماگرهای اشتغال زنان مورد ارزیابی قرار گرفته و با بهره‌گیری از روش تاپسیس با یکدیگر تلفیق شده‌اند. آسیب‌های اجتماعی استان‎ها نیز با استفاده از نرخ طلاق سنجیده شده است. با استفاده از روش داده‌های تابلویی، نتایج این پژوهش حاکی از آن است که توسعه‌یافتگی بازار کار زنان به‏صورت منفی و معنی‌دار نرخ طلاق استان‎ها را تحت تاثیر قرار داده و به عبارتی، با توسعه بازار کار زنان، پدیده طلاق کاهش می‌یابد. از نظر سیاست‏گذاری، این یافته مبین امکان تعدیل آسیبی اجتماعی با تصمیمی اقتصادی است.

Females’ Labor Market Development in Iran’s Provinces and its Impact on Divorce

In the twelfth paragraph of Overall employment policies, issued by the supreme leader of Iran, the reduction of the provincial unemployment in the provinces which have the rates above the national average has been argued as a general policy. This subject can be interpreted in terms of gender point of view into two parts, the proximity of females and males unemployment rates in the provinces to the average unemployment rate of the country. While the theoretical foundations and available studies have indicated a significant relationship between provincial labor market development and social harms but, the results of these studies are different. Therefore, this research attempts to explore the interaction between the labor market and social harms in terms of gender in the provinces of Iran. The labor market development in this study is estimated with female employment indicators and integrated by using TOPSIS method. Also social harms of the provinces are measured by using the divorce rates. Using panel data method, the results of this research suggest that there is a significant and negative relationship between the females’ labor market development and divorce rates. In other words, the divorce rates have reduced by the females’ labor market development. From the policy point of view, this finding recommends the possibility of modifying the social harm by an economic decision. JEL Classification: R23, O11, J16, J12