تحلیلی بر روند نرخ موثر داخلی ارز در ایران

گرچه نرخ واقعی داخلی ارز - دو کالایی از لحاظ نظری به شکل نسبت قیمت کالاهای قابل مبادله به غیر قابل مبادله قابل تعریف است به منظور تعیین درجه قابلیت پذیری این دو بخش اما در عمل اندازه گیری صحیح آن در کشورهای درحال توسعه از جمله ایران مشکل است . معمولا اطلاعات لازم برای محاسبه شاخص های پایه مخارجی نرخ واقعی داخلی ارز- دو کالایی در قالب آمار سالانه قابل دسترس است ولی آمار غیر تجمعی بر حسب ارزش افزوده بخش های اقتصادی مورد نیاز است از اینرو در محاسبه شاخص های پایه تولیدی نرخ واقعی واخلی ارز از روش های جایگزین استفاده می شود . در این صورت شاخص های پایه تولیدی و مخارج نرخ واقعی داخلی ارز - دوکالایی در کشورهای در حال توسعه ممکن است به طور معنی داری نسبت به یکدیگر واگرا باشند . برای کشورهایی که اطلاعات مربوط به gdp بر حسب بخش های اقتصادی در دسترس است ، محاسبه شاخص های پایه تولیدی به عنوان یک معیار کنترل نمونه های پایه مخارجی مورد استفاده قرار می گیردبا توجه به تاثیر متفاوت عوامل مختلف بر نرخ داخلی و خارجی ارز، این سوال مطرح می شود که از بین انواع مختلف نرخ های واقعی ارز اندازه گیری کدامیک به شکل صحیحتر امکان پذیر بوده و کدامیک برای ایران مناسب تر است ،؟