برآورد نرخ بهینه بیکاری و مقایسه آن با نرخ طبیعی (با تاکید بر متغیرهای برنامه سوم توسعه اقتصادی-اجتماعی)

با نگاهی کوتاه در ادبیات جدید اقتصادی ، به این نکته حائز اهمیت صالحی می رسیم که تورم و بیکاری نقش مهمی در عرصه اقتصاد داشته است و در ایران دو معضل بیکاری و تورم همراه باعث به وجود آمدن مشکلات در اقتصاد و جامعه گردیده است . مقاله حاضر به دنبال آن است که به برآورد نرخ بهینه کاری و مقایسه آن با نرخ طبیعی پرداخته و سپس نگاهی کوتاه به عملکرد و پیش بینی برنامه سوم توسعه در مورد دستیابی به نرخ بیکاری مطلوب می اندازد برای این منظور با ارائه یک چهارچوب نظری و به کارگیری منحنی آرمی که نشات گرفته از منحنی لافر است به برآورد نرخ بهینه بیکاری 9/6 درصد برای اقتصاد ایران پرداخته است و سپس با استفاده از تحقیقات جرج پری و گوردن با تاکید بر انتظارات قیاسی نرخ بیکاری طبیعی 6/10 درصد برای اقتصاد ایران محاسبه گردید نتایج کسب شده فرضیه معنی دار بودن اختلاف میان نرخ بیکاری طبیعی و نرخ بهینه بیکاری را تایید می کندو همچنین عملکرد و پیش بینی نرخ بیکاری در اقتصاد کشور در سال های اخیر در جهت رسیدن به بیکاری بهینه در این تحقیق برآورد زده می شود آمار و اطلاعات مورد استفاده از منابع آماری معتبر برای دوره زمانی 1379-1350 به دست آمده اند