مقایسه‌ی اندازه‌ی اقتصادی پایدار و واقعی شهر مبتنی بر حضور دولت مطالعه موردی: کلان شهرهای ایران

هدف این مطالعه تعیین اندازه‌ی پایدار کلان‌شهرهای ایران طی سال‌های 94-1385، با استفاده از تابع مازاد، مبتنی بر حضور دولت به‌عنوان ارائه دهنده‌ی کالا و خدمات عمومی می‌باشد. بدین منظور در این تحقیق با استفاده از روش مستقیم یا روش تابع مازاد کل که از تفاوت بین درآمد کل قابل تصرف و تمام هزینه‌های کار و زندگی یک خانوار در نواحی شهرهای بزرگ به‌دست می‌آید، اندازه‌ی پایدار کلان شهرهای ایران برآورد شده است. یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد که هزینه‌های کل و منافع کل شهری با افزایش جمعیت شهر افزایش می‌یابد؛ مقایسه نتایج اندازه‌ی پایدار و واقعی برای کلان‌ شهرهای ایران نشان می‌دهد که اندازه‌ی پایدار شهرهای تهران و مشهد کمتر از جمعیت واقعی است و فقط 83% از کل جمعیت تهران و 91% از کل جمعیت شهر مشهد می توانند منافع خالص کسب کنند، اما برای سایر کلان شهرهای ایران، جمعیت پایدار بیشتر از جمعیت واقعی است؛ از بین کلان‌ شهرهای ایران، شهر ارومیه بیشترین انگیزه مهاجرت و شهر اصفهان کمترین انگیزه مهاجرت را به خود اختصاص داده اند.