تحلیل تاثیر نوآوری و اندازه‌ی دولت بر تجارت درون صنعت در یک مدل مبتنی بر برخورداری عامل شومپیتری

در طول چند دهه‌ی گذشته تجارت درون صنعت به‌عنوان یکی از مهم‌ترین مباحث مطرح شده در سطح بین الملل از اهمیت بالایی برخوردار بوده است. ایران نیز به‌منظور بهبود روابط تجاری خود با بزرگ ترین شرکای تجاری و در صنایعی که در آن مزیت بیشتری دارد، نیازمند الگویی مناسب در جهت پیشبرد اهداف اقتصادی خود می باشد. با توجه به نقش موثری که نوآوری و حضور دولت در عرصه تولید کالاها و خدمات در سطح کلان اقتصادی و بین الملل دارد، لذا این مقاله به بررسی رابطه‌ی غیرخطی بین نوآوری و تجارت درون صنعت از یک سو و تشخیص رابطه‌ی بین اندازه‌ی دولت و تجارت درون صنعت از سوی دیگر به‌عنوان متغیرهای کلیدی در دو مدل خطی و تبدیل لجستیک طی سال‌های 2015-2000، می پردازد. هم‌چنین شاخص تجارت درون صنعت در این مطالعه، براساس طبقه بندی چهار رقمی کدهای hs در 20 صنعت منتخب محاسبه شده است. نتایج به‌دست آمده رابطه‌ی غیرخطی بین نوآوری و تجارت درون صنعت را تایید می‌کند هم‌چنین متغیر اندازه‌ی دولت نیز در هر دو مدل سبب افزایش سطح تجارت درون صنعت ایران و شرکای تجاری می شود. سایر متغیرهای کنترل (تولید ناخالص داخلی سرانه، متغیر لیندر، مسافت جغرافیایی) ، همگی دارای علامت مورد انتظار بر تجارت درون صنعت هستند.