تعیین اندازه‌ی بهینه‌ی شهر اصفهان

در این پژوهش، به منظور تعیین اندازه‌ی بهینه‌ی شهر اصفهان از مدل اندازه‌ی تعادلی استفاده شده است که براساس هزینه‌ها و منافع شهری اندازه‌ی بهینه را تعیین می کند و در آن جمعیت به‌عنوان عامل مهم و کلیدی مقیاس شهر مورد توجه می باشد. اساس مطالعه بر مقایسه‌ی هزینه‌ها و منافع نهایی ناشی از افزایش جمعیت در شهر بنا شده است و با توجه به دو اصل نزولی بودن منافع نهایی و صعودی بودن هزینه‌های نهایی افزوده شدن جمعیت، اندازه‌ی بهینه‌ی شهر از برابری این دو به‌دست می‌آید. در پژوهش حاضر هزینه های شهری شامل هزینه‌ی خانوار شهری، آلودگی هوا، زمان انتظار یا ترافیک، مالیات محلی و هزینه‌ی اجاره مسکن در نظر گرفته شده و هم چنین منافع شهری نیز در قالب افزایش بهره وری و درآمد شهر دیده شده است. در همین راستا توابع هزینه و منفعت کل شهر اصفهان در دوره‌ی 1361-1391 برآورد و با برابر قراردادن هزینه‌ی نهایی شهر با منفعت نهایی شهر، اندازه‌ی بهینه‌ی آن برابر با 537017 نفر تخمین زده شده است که به دلیل عدم پرداخت هزینه‌ها به صورت  مستقیم با جمعیت فعلی شهر اصفهان فاصله‌ی زیادی دارد.