جهت گیری تجاری و رشد بخش صنعت در کشورهای در حال توسعه

این مقاله به بررسی رابطه بین جهت گیری سیاستهای تجاری ، توسعه صنعت و رشد اقتصادی می پردازد . بدین منظور رشد سهم ارزش افزوده بخش صنعت در تولید ناخالص داخلی جهت سنجش میزان گسترش فرایند صنعتی شدن در اقتصادهای در حال توسعه با استفاده از یک تابع رشد لجستیک مورد مطالعه قرار گرفته است . ابتدا نرخ رشد سهم بخش صنعت در تولید ناخالص داخلی با استفاده از آمارسری زمانی برای 36 کشور در حال توسعه از جمله ایران تخمین زده شده و سپس با استفاده از آمار مقطعی ، رابطه نرخ رشد بخش صنعت وجهت گیری تجاری و همچنین رشد صادرات مورد بررسی قرار گرفته است . کشورها به گونه ای انتخاب شده اند که شامل جهت گیری های متفاوت در ارتباط با سیاستهای تجارت خارجی باشند . این کشورها از نظر جهت گیری تجاری به برون گرای قوی ، برون گرای متوسط ، درون گرای متوسط و درون گرای قوی تقسیم بندی می شوند .نتایج به دست آمده شواهد تازه ای درتایید راهبردهای تجاری برون گرا مبتنی بر تشویق صادرات ارائه می دهد . آزمونها حاکی از آن است که رابطه مثبت و معنا داری بین میزان گسترش بخش صنعت و جهت گیری تجاری وجود دارد . به طور کلی یافته ها بیانگر آن است که کشورهای در حال توسعه ای که راهبردهای توسعه صادرات را در پیش می گیرند ، در مقایسه با کشورهایی که سیاستهای جایگزینی واردات را دنبال می کنند ، به طور موثرتری موجبات صنعتی شدن کشور را فراهم خواهند نمود . این نتیجه گیری بدان جهت حائز اهمیت است که افزایش سهم بخش صنعت در تولید داخلی نقش اساسی را در فرایند گذار از یک اقتصاد سنتی به یک اقتصاد توسعه یافته ایفا می نماید .