سنجش مقاومت اقتصادی ایران و کشورهای منتخب منطقه (مقایسه‌ی روش‌های تجمیع شاخص‌های ترکیبی)

هدف اصلی این مقاله سنجش مقاومت اقتصادی ایران و کشورهای منتخب منطقه با روش‌های معتبر تجمیع شاخص‌های ترکیبی و مقایسه نتایج است.برای این منظور براساس شش محور اصلی و طی چهار مقطع زمانی 2000، 2005، 2010 و 2014 و با بهره گیری از روش فاصله از مرجع برای نرمال سازی داده ها و پنج روش مرسوم (میانگین وزنی ساده، تاپسیس، مولفه‌های اصلی اصلاح شده، تاکسونومی و انحراف از مقدار بهینه اصلاح شده) برای تجمیع، شاخص ترکیبی ساخته شد و درنهایت نتایج این روش‌ها براساس معیارهای ضریب هم‌بستگی اسپیرمن و ضریب تغییرات مقایسه شده است. نتایج به‌دست آمده از روش‌های مختلف شاخص ترکیبی به استثنای روش تاپسیس، دارای هم‌بستگی بالایی با یکدیگر هستند، همچنین طی مقاطع اشاره شده، درجه‌ی مقاومت اقتصادی ایران در بین کشورهای منتخب روبه بهبود نبوده و بالعکس جایگاه کشور تنزل یافته است.