جایگاه آموزش های مهارتی در توسعه اقتصادی دانش بنیان

توسعه منابع انسانی، شرط لازم نیل به اقتصاد مبتنی بر دانایی است و این توسعه بدون شناسایی نیازهای آموزشی مهارتی سرمایه انسانی میسر نیست. علی رغم تاکید اسناد بالادستی و برنامه های کلان توسعه کشور بر توسعه مبتنی بر دانایی، سابقه نیازسنجی های منابع انسانی در سطح کلان صرفاً معطوف به برآوردهای کمی و تاحدودی تحلیل های کیفی از کمبودهای تخصصی آن است. بمنظور شناسایی این نیاز و با مراجعه به اسناد مربوطه شامل نیازسنجی های ملّی در کشورهای پیشگام، پایگاه های اطلاعاتی از ویژگی های تخصصی نیروی کار و تحلیل های نظری از ویژگی های مورد نیاز سرمایه انسانی در اقتصادهای مبتنی بر دانش، ویژگی های تخصصی مهارتی سرمایه های انسانی در این اقتصادها تحقیق و بر اساس آن نیازهای آموزشی مهارتی سرمایه های انسانی کشور برای نیل به اقتصاد مبتنی بر دانش تدوین شده است. با عنایت به اینکه در مورد تعریف و سنجش دانش ومهارت های مورد نیاز اقتصاد مبتنی بر دانش، توافق قطعی و اجماع نظر وجود ندارد و راه بدست آوردن ایده در این خصوص، بررسی شواهد و تجارب مختلف در مورد روند صلاحیت عمومی است و اینکه این صلاحیت ها چطور می تواند مرتبط باشد، ویژگی های مذکور را می توان در سه دسته اصلی یا بعبارتی سه لایه مهارت یا شایستگی جای داد. لایه اول، همان مجموعه وسیع شایستگی هایی است که برای موفقیت در محیط کار لازم است و به مهارت های« اشتغال‌پذیری»معروف است و تعاریف متعدد آن در ادبیات موجود و گزارشات کشوری برشمرده شده است. لایه دوم مهارت-های فنی مشترک درتمامی مشاغل را در یک خوشه یا بخش صنعتی شامل می شود و لایه سوم مهارت های فنی خاص و منحصر بفرد یک صنعت است که نسبت به دو لایه دیگر بیشتر در معرض تغییرات ناشی از تحول تقاضا و بازار قرار دارد.