شناسایی راهکارهای بهبود ارتباط بخش تولیدی صنعت ورزش ایران

پیشرفت تکنولوژی کنونی کشورهای پیشرفته بدون توجه به آموزش عملاً امکان پذیر نیست و این کشورها در حقیقت از وابستگی حیاتی آموزش و تکنولوژی، به ارتباط صنعت و دانشگاه رسیده اند. هدف از پژوهش حاضر شناسایی و اولویت بندی راهکارهای بهبود و توسعه ارتباط صنعت با دانشگاه در بخش تولیدی صنعت ورزش ایران بود. روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی می باشد. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه صنعت اِشام 2008 استفاده شد که ضریب پایایی آن بر اساس روش آلفای کرونباخ(86/0=?) محاسبه گردید. جامعه آماری در این تحقیق را کلیه شرکت های تولید کننده محصولات ورزشی در سراسر ایران(220=n) و تعداد 140 شرکت، نمونه تحقیق را تشکیل دادند. جهت تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش از آمار توصیفی(جداول و نمودارها) و آمار استنباطی(آزمون تحلیل عاملی و آزمون فریدمن) و با استفاده از نرم افزار spss استفاده گردید. نتایج حاصل از تجزیه وتحلیل آزمون تحلیل عاملی راهکارهای بهبود ارتباط صنعت با دانشگاه را در پنج عامل شامل: کارآموزی، دیدوبازدید، امکانات و فعالیت های دانشگاهی، جلسات و مکانیزم های ارتباطی و تخفیف مالیاتی دسته-بندی کرد. همچنین نتایج آزمون فریدمن نشان داد که از میان عوامل مورد بررسی عامل تخفیف مالیاتی به عنوان مطلوبترین عامل شناسایی شد. پس مهمترین راهکار جهت بهبود و توسعه ارتباط صنعت با دانشگاه در بخش تولیدی صنعت ورزش در نظر گرفتن تخفیف مالیاتی برای شرکت هایی است که با دانشگاه ها همکاری می کنند. به طور کلی جهت بهبود و توسعه ارتباط صنایع تولیدی محصولات ورزشی با دانشگاه ها، مشارکت و همکاری دو نهاد و اقدامات دولت در کنار یکدیگر می تواند مثمر ثمر واقع شود.