بررسی تاثیر توانمندسازی سازمانی بر عملکرد نوآورانه با نقش میانجی‌ رضایت شغلی و تعهد سازمانی کارکنان

هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر توانمندسازی سازمانی بر عملکرد نوآورانه با توجه به نقش میانجی‌ رضایت شغلی و تعهد سازمانی کارکنان می باشد. پژوهش حاضر از نوع پژوهش های توصیفی همبستگی است که به روش پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش، کارکنان شعب بانک ملی شهر کرمان بوده و تعداد 325 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شده‌اند. ابزار گردآوری داده، پرسشنامه های توانمندسازی سازمانی، رضایت شغلی، تعهد سازمانی و عملکرد نوآورانه سازمان بوده‌‌اند که روایی و پایایی آن‌ها به تایید رسیده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش آمار توصیفی و استنباطی (مدل‌یابی معادلات ساختاری) استفاده شده است و داده ها از طریق نرم افزارهای spss و lisrel مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته‌اند. یافته های پژوهش نشان داد که الگوی پیشنهادی دارای برازش مطلوبی است و توانمندسازی سازمانی علاوه بر تاثیر مستقیم به صورت غیرمستقیم و از طریق رضایت شغلی و تعهد سازمانی کارکنان نیز بر عملکرد نوآورانه سازمان تاثیر می‌گذارد، هم‌چنین نقش میانجی‌‌ رضایت شغلی و تعهد سازمانی در رابطه بین توانمندسازی سازمانی و عملکرد نوآورانه سازمان تایید شد.