بررسی حذف دی‌اکسیدکربن از احتراق‌ متان و تولید زیست‌توده در فتوبیوراکتور با استفاده از ریزجلبک اسپیرولینا

هدف از این مطالعه تعیین میزان حذف دی اکسیدکربن و تولید زیست توده در فتوبیوراکتور با استفاده از ریزجلبک اسپیرولینا با تزریق گازهای حاصل از احتراق متان بود. آزمایش ها با ساخت فتوبیوراکتور و تزریق مداوم هوا و گاز احتراق، به صورت جداگانه، به راکتورهای حاوی محیط کشت فاقد هرگونه منبع کربن انجام شد. دی اکسیدکربن  مورد نیاز در راکتور کنترل، از هوا و در راکتورهای آزمایش، از گاز احتراق تامین می شد. دبی جریان گاز عبوری از راکتور 5/1 لیتر بر دقیقه بود. منبع نور به دو صورت مصنوعی و طبیعی بود. نور مصنوعی با چهار عدد لامپ  فلورسنت با شدت روشنایی 10 کیلولوکس در سطح مماس بر فتوبیوراکتور و در دو حالت پیوسته و متناوب آزمایش شد. غلظت دی اکسیدکربن ورودی به راکتورها در محدوده 580 تا 5000 قسمت در میلیون انتخاب شد و به وسیله دستگاه co2 سنج اندازه گیری شد. میزان تولید زیست توده جلبک و همچنین تغییرات ph محلول اندازه گیری شد. حداکثر میزان تولید جلبک با دی اکسیدکربن هوا و جریان احتراق گاز متان حاوی4100 قسمت در میلیون دی اکسیدکربن، پس از هشت روز، تحت تابش نور متناوب به ترتیب به 07/0و 2/0 گرم در لیتر در روز و حداکثر غلظت زیست توده به ترتیب به 25/0 و 04/1 گرم در لیتر رسید. میزان تثبیت دی اکسیدکربن با غلظت 3300 و 4100 قسمت در میلیون تحت تابش نور متناوب به ترتیب به 5/2 و 13/3 درصد رسید. تولید زیست توده در نور مصنوعی متناوب 35 درصد کمتر از آزمایش با  نور ثابت بود.  با افزایش غلظت دی اکسیدکربن در گاز احتراق، میزان تولید زیست توده افزایش یافت. گاز حاصل از احتراق متان بدون پیش تصفیه در فتوبیوراکتور تزریق شد و حذف دی اکسیدکربن و تولید جلبک صورت گرفت.