تاثیر اتیل اِستر اسیدهای چرب موجود در سوخت بیودیزل بر عملکرد موتور دیزل

منواسترهای اسید چرب موجود در سوخت بیودیزل (پالمیتیک، استیاریک، اولییک، لینولییک و لینولنیک) خواص ترموفیزیکی سوخت را تحت تاثیر قرار می‌دهند که آن هم مستقیما بر فرایند احتراق و عملکرد موتور تاثیر می‌گذارد. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر هر یک از منواسترهای اسید چرب موجود در سوخت بیودیزل بر توان ترمزی موتور دیزل است. سوخت بیودیزل مورد استفاده اتیل‌ استر اسیدهای چرب حاصل از روغن آفتاب‌گردان، سویا، ذرت، کلزا و روغن پسماند و مخلوط های آن ها با یکدیگر است. سوخت‌های بیودیزل در شرایط بار کامل و دور بیشینه توان (rpm2000) بر روی موتور دیزل mt4-244 مورد آزمون قرار گرفتند. سپس، توان ترمزی موتور به-صورت مدل رگرسیون غیرخطی چندگانه برحسب تابعی از درصد منواسترهای اسید چرب مدل‌سازی شد. نتایج مدل‌سازی نشان داد که اسیدهای چرب اشباع با زنجیره هیدروکربنی کوتاه، یعنی استیارات (c16=0) و پالمیتات (c18=0) با ضرایب تاثیر 2526/4+ و 977/0+، تاثیر بیشتری بر تولید توان موتور دارند و اسیدهای چرب غیراشباع با زنجیره هیدروکربنی بلند، یعنی اولیات (c18=1)، لینولیات (c18=2) و لینولنات (c18=3) با ضرایب تاثیر 684/0+، 375/0+ و 558/0- ، تاثیر کمتری بر تولید توان موتور دارند. همچنین، نتایج نشان داد که با افزایش مقدار اشباع نشدگی اسیدهای چرب موجود در سوخت بیودیزل تولید توان موتور کاهش می‌یابد، به نحوی که وجود اتیل استر لینولنات (c18=3)، که دارای سه پیوند غیراشباع کربن-کربن است، تاثیر منفی (558/0-) بر تولید توان دارد. لذا تولید سوخت بیودیزل از روغن‌هایی که دارای اسیدهای چرب اشباعِ بیشتر و اسیدهای چرب غیراشباعِ کمتری هستند، می‌تواند موجب افزایش تولید توان موتور شود.