طراحی الگوی پیش‌بینی فناوری‌های موثر دفاعی به ‌منظور اجرای برنامه‌های راهبردی

یکی از مهم‌ترین نیازهای صنایع دفاعی کشورهای در حال توسعه، تصمیم‌گیری در رابطه با چگونگی سرمایه‌گذاری در عرصه دانش و فناوری است که با توجه به کمبود منابع از یک سو و هزینه‌های بالای پژوهش و توسعه فناوری از سوی دیگر، اهمیت روزافزونی یافته است. در صنعت هر سیستم دفاعی وجود یک مدل کارآمد پیش‌بینی فناوری، به‌منظور طراحی ساختار تعاملات و زمینه سازی جهت انتخاب‌های راهبردی الزامی است و عدم وجود چنین ساز و کاری، منجر به ناکامی سیاست‌های دفاعی در دستیابی به اهداف آن می‌گردد. مشخصات و ویژگی‌های الگوی کارآمد پیش‌بینی فناوری، از عمده مسائل هر مجموعه صنعتی، دفاعی می‌باشد که در این رابطه سیاستگذاران و برنامه ریزان امور دفاعی با سوالاتی مانند چگونگی طراحی مدل پیش‌بینی فناوری و شاخص‌ها و ویژگی‌هایی که می‌بایست در طراحی این مدل مورد توجه قرار گرفته و ملاک ارزیابی قرار گیرند، مواجه می‌باشند. هدف این پژوهش بررسی سایر جنبه‌های تاثیرگذار بر ارتقای توانمندی سیستم پیش‌بینی فناوری‌های دفاعی و دستیابی به الگویی جامع در جهت اجرای راهبردهای دفاعی، از طریق انتخاب و توسعه فناوری‌های مناسب و موثر می‌باشد. این پژوهش از طریق انجام مطالعات کتابخانه‌ای گسترده و تحلیل سیاست‌های دفاعی کلان ملی و سایر اسناد بالادستی، بهره‌برداری از مطالعات و الگوهای ارائه شده موجود و نظرسنجی از کارشناسان باتجربه و برنامه ریزان صنایع دفاعی، اقدام به استخراج ویژگی‌های الگوی پیش‌بینی فناوری‌های دفاعی نموده است و ضمن به‌کارگیری روش تحلیل احتمالات به‌ منظور تشخیص سایر موقعیت‌های محتمل و ممکن، در زمینه نتایج حاصل از انتخاب و به‌کارگیری فناوری‌های دفاعی و تشریح نحوه تحلیل و ارزیابی فناوری‌ها، میزان تاثیرگذاری هر یک از عوامل تشکیل دهنده الگوی کارآمد پیش‌بینی فناوری‌های دفاعی را تعیین می‌نماید.