ارزیابی برنامه آموزش‌های علمی دانشگاه افسری امام علی (ع)(I): (با تاکید بر مولفه‌های اولیه: برنامه‌ریزی، اهداف، محتوا و نظام اجرا)

آموزش و سنجش صرفا به معنی سنجش پیشرفتِ تحصیلی نیست بلکه سنجش و ارزیابی فراگیر هم فرایند و هم نتیجه اولی، لازم و ملزوم یکدیگر و دو مولفه مکمل برنامه آموزشی- درسی محسوب می‌شوند. آموزش فرایند و پدیده‌ای است که بخش وسیعی از منابع مادی و معنوی اغلب جوامع را به خود اختصاص می‌دهد. اغلب جوامع این نوع هزینه‌کرد را سرمایه‌گذاری بلند مدت تلقی می‌کنند. از این‌رو لازم است که عملکرد آموزشی نهادهای آموزشی به دقت و به طور مستمر از جنبه‌های مختلف ارزیابی شود. در این راستا، این پژوهش تلاشی است در جهت بررسی برنامه آموزش‌های علمی دانشگاه افسری امام علی(ع) از منظر استادان و دانشجویان که از آنها خواسته شد به یک پرسشنامه صد سوالی روا و پایای معطوف به 9 متغیر اصلی یک برنامه آموزشی- درسی پاسخ دهند؛ ولی در این مقاله صرفا به نتایج حاصل در ارتباط با چهار متغیر اولیه شامل: برنامه‌ریزی آموزشی، اهداف آموزشی، محتوای آموزشی و نظام اجرای آموزش‌ها از نگاه میزان انطباق با استانداردهای متعارف و روابط متقابل درونی اکتفا شده است. تجزیه و تحلیل کمی داده‌ها بر اساس ضرایب بسامد انتخاب گزینه‌های مربوط به متغیرها نشان داد که برنامه ریزی آموزشی- درسی دانشگاه مستلزم بازنگری و انطباق با معیارها و استانداردهای علمی است. اهداف آموزش‌های علمی مثبت ارزیابی می‌شوند ولی دانشجویان در مقایسه با استادان اشراف کمتری نسبت به اهداف دارند. هنوز تطابق و هماهنگی کاملاً مثبتی بین محتوای آموزشی و برنامه آموزشی– درسی و همچنین اهداف برنامه وجود ندارد که بازنگری و بهبود کیفیت محتوای آموزشی ضرورت می یابد.