مطالعه‌ای تجربی در زمینه آسیب‌شناسی ارتباطات سازمانی بر اساس الگوی سه‌شاخگی در دانشگاه هوایی شهید ستاری

ارتباط نامناسب، یکی از معضلات سازمانی در سازمان است. ارتباطات نقش مهمی در بالندگی سازمان‌ها دارد و مدیران باید در سطوح مختلف با اشخاص زیردست، بالادست یا همطراز خود ارتباط برقرار کنند. ارتباط غیراثربخش مانع دستیابی سازمان‌ به اهداف می‌گردد. بر این اساس، درک موانع و آسیب‌های ارتباطی به وظیفه مهم مدیران در سازمان‌ها تبدیل شده است. پژوهش حاضر به بررسی مهمترین آسیب‌های فرا روی ارتباطات سازمانی در سه شاخه ساختاری‌، رفتاری و زمینه‌ای می‌پردازد. این پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه افسران دانشگاه هوایی شهید ستاری است و با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده تعداد 125 نفر انتخاب گردید. پس از طراحی و تعیین روایی و پایایی ابزار سنجش، به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون اسمیرنوف و کولموگروف، آزمونt و آزمون f استفاده شد. بر اساس یافته‌های تحقیق، اولویت آســیب‌های ارتباطی عبارتند از: 1- عوامل ساختاری شامل رسمی بودن، پیچیدگی و تمرکز؛ 2- عوامل رفتاری شامل عوامل ادراکی و عوامل انسانی و 3- عوامل زمینه‌ای شامل موانع فنی و موانع ناشی از محیط ارتباطی.