مقایسه‌ی اثربخشی آموزش سرسختی روان‌شناختی و مثبت‌اندیشی بر بهزیستی روان‌شناختی و سازگاری روان‌شناختی دانشجویان (مطالعه موردی یک دانشگاه نظامی)

پژوهش حاضر با هدف مقایسه‌ی اثربخشی آموزش سرسختی روان‌شناختی و مثبت‌اندیشی بر بهزیستی روان‌شناختی و سازگاری دانشجویان انجام شد. این پژوهش آزمایشی با پیش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری دانشجویان سال اول دانشگاه بوند. نمونه آماری شامل 21 نفر برای هر یک از گروه‌های آزمایشی و 21 نفر برای گروه کنترل بود که به روش تصادفی انتخاب و به‌صورت تصادفی در گروه‌های آزمایشی و کنترل جایگزین شدند. آموزش‌های سرسختی روان‌شناختی و مثبت‌اندیشی به گروه‌های آزمایشی داده شد ولی به گروه کنترل هیچ‌گونه آموزشی داده نشد. ابزار گرداوری داده‌ها شامل پرسشنامه‌ی 84 سوالی بهزیستی روان‌شناختی ریف و پرسشنامه 160 سوالی سازگاری بل بود. داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیره تجزیه‌وتحلیل شد. نتایج حاکی از آن بود که هم آموزش مهارت سرسختی روان‌شناختی و هم آموزش مثبت‌اندیشی باعث ارتقاء بهزیستی روان‌شناختی و بهبود سازگاری روان‌شناختی در دانشجویان شده و در مقایسه بین دو نوع مداخله نیز در بیشتر مولفه‌ها آموزش سرسختی‌ روان‌شناختی موثرتر بود. در پیگیری سه ماهه نیز نتایج تکرار شد؛ بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که می‌توان از این مداخله‌ها در بهبود و ارتقاء بهزیستی روان‌شناختی و سازگاری بهره جست.

comparing the effectiveness of psychological toughness training and positive thinking on students’ psychological well-being and psychological adjustment (a case study of a military university)

abstractthe present study was conducted with the aim of comparing the effectiveness of psychological toughness training and positive thinking on students’ psychological well-being and adaptability. this research was an experiment with a pre-test and a post-test with a control group. the statistical population is the first year students of bond university. the statistical sample included 21 people for each of the experimental groups and 21 people for the control group, who were randomly selected and randomly replaced in the experimental and control groups. trainings on psychological toughness and positive thinking were given to the experimental groups, but no training was given to the control group. the data collection tool included the 84-question psychological well-being questionnaire of riff and the 160-question questionnaire of bell’s adjustment. data were analyzed using multivariate analysis of covariance. the results indicated that both psychological toughness training and positive thinking training improved psychological well-being and improved psychological adjustment in students, and in comparison between the two types of intervention, psychological toughness training was more effective in most components. in the three-month follow-up, the results were repeated; therefore, it can be concluded that these interventions can be used to improve and promote psychological well-being and adaptation.