بررسیِ تاثیرِ گرایش به چابکی سازمانی و غلبه بر اینرسی سازمانی با میانجی‌گریِ کاهش تنبلی اجتماعیِ کارکنان (مورد مطالعه: دانشگاه علوم دریایی امام خمینی(ره) نوشهر)

تحقیق حاضر باهدف بررسی چگونگی تاثیر ابعاد مولفه‌های چابکی سازمانی به‌عنوان یک راهبرد جهت غلبه بر اینرسی سازمانی و با میانجی‌گری تنبلی اجتماعی کارکنان در دانشگاه علوم دریایی امام خمینی(ره) انجام‌شده است. این مقاله ازنظر هدف کاربردی و ازنظر روش، توصیفی- پیمایشی می‌باشد. جامعۀ آماری پژوهش را 385 نفر از کارکنان دانشگاه تشکیل داده‌اند، که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده و بر اساس جدول مورگان 191 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها پرسش‌نامه بود، که پایایی و روایی آنان با محاسبه آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی و توسط استادان و خبرگان آشنا به موضوع تائید شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها نیز به‌وسیله نرم‌افزارهای spss و pls انجام گرفت. یافته‌های مدل‌سازی معادلات ساختاری نشان داد همه مسیرها از چابکی سازمانی و تنبلی اجتماعی بر اینرسی سازمانی و همچنین از مسیر چابکی سازمانی از طریق متغیر میانجی تنبلی اجتماعی بر اینرسی سازمانی معنادار بوده و روابط بین آن‌ها تائید می‌شود، و می‌توان نتیجه گرفت: سرمایه‌گذاری بر قابلیت‌های چابکی سازمانی در کنار کاهش تنبلی اجتماعی منجر به کاهش اینرسی سازمانی می‌گردد.