بررسی و تحلیل میزانِ اهمیت و روابط علّی-معلولی ابعاد و مولفه‌های مدیریت اثربخش در ارتش جمهوری اسلامی ایران مبتنی بر تکنیک دیمتل فازی

مدیریت اثربخش در سازمان، عامل اصلی در ایجاد هم‌فکری و هم‌دلی است و رهبران موثر کسانی هستند که بتوانند افراد متفاوت را در زیر یک چتر فکری و نظر واحد گرد آورند. بر این اساس پژوهش حاضر به بررسی و تحلیل میزان اهمیت و روابط علّی-معلولی ابعاد و مولفه‌های مدیریت ‌اثربخش در ارتش جمهوری اسلامی ایران از دیدگاه خبرگان این سازمان پرداخته است. پیشنهاد این پژوهش توجه به ابعاد و مولفه‌های با اهمیت مدیریت اثربخش و به دست آوردن روابط متقابل آن‌ها با روش دیمتل فازی بوده است. پژوهش، از نظر نتیجه، توسعه­ای، از نظر رویکرد، کیفی و از نظر روش، توصیفی بود. جامعه‌ی پژوهش را همه‌ی خبرگان در حوزه‌ی فرماندهی ارتش که شناخت کاملی از سازمان و اهداف و وظایف آن داشته‌اند، تشکیل دادند. روش نمونه‌گیری هدفمند بود و تعداد افراد نمونه 10 خبره بود. ابزار سنجش، یک پرسش‌نامه‌ی تکنیک دیمتل پژوهش‌گر ساخته بود. یافته‌های پژوهش حاکی از آن بود که بُعد «فردی» تاثیرگذارترین و «سازمانی» تاثیرپذیرترین بُعد است. مولفه‌ی «سلامت روان» دارای بیش‌ترین قدرت تاثیرگذاری و مولفه‌ی «توانایی‌های مدیریتی» تاثیرپذیرترین مولفه‌ است. ابعاد «فردی و فراسازمانی» جزء عوامل علت و بُعد «سازمانی» جزء عوامل معلول مدیریت اثربخش محسوب می‌شوند. مولفه‌های «صفات فردی، سلامت روان، اعتقادی، اخلاقی و فرهنگی-اجتماعی» جزء عوامل علت و مولفه­ها‌ی «توانایی‌های ویژه، توانایی‌های مدیریتی، توانایی‌های تخصصی نظامی، اقتصادی، سیاسی- قانونی و فن‌آورانه» جزء عوامل معلول محسوب می‌شوند.