تاثیر رهبری تحول‌آفرین بر ارتقاء توان رزمی در یک سازمان دفاعی

توان رزم، میزان توانایی سازمان‌های نظامی در اجرای ماموریت واگذاری است که تلاش جهت ارتقاء آن، به عنوان یک وظیفه‌ی مهم فرماندهی در سازمان‌های نظامی، حیاتی است. برای دست‌یابی به هدف فوق (ارتقاء توان رزم)، عوامل متعددی دخیل است که یکی از مهم‌ترین این عوامل، سبک رهبری و فرماندهی سازمان می‌باشد. از طرف دیگر سازمان‌های نظامی یکی از سازمان‌های مهم و تاثیرگذار در جامعه بوده که در راستای تامین امنیت کشور تلاش‌های بی‌وقفه‌ای را انجام می‌دهند. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر رهبری تحول‌آفرین بر ارتقاء توان رزمی انجام شده است که از حیث هدف، یک تحقیق کاربردی و از نظر ماهیت، در زمره‌ی تحقیقات توصیفی است و به دو روش کتابخانه‌ای و میدانی به فرجام رسیده است. ابزار پیمایش پرسش‌نامه‌ی محقق ساخته با اعتبار 88/. و پایایی 91/. است. جامعه‌ی آماری پایوران یک سازمان دفاعی به استعداد 460 نفر است که حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 210 نفر انتخاب و مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج نشان داد که همه‌ی مولفه‌های رهبری تحول‌آفرین، ترغیب ذهنی (با ضریب تعیین 0.347)، نفوذ آرمانی (با ضریب تعیین 0.434)، انگیزش الهام‌بخش (با ضریب تعیین 0.417) و ملاحظه فردی (با ضریب تعیین 0.463) بر ارتقاء توان رزمی، موثر هستند.