مکان یابی منطقه استقرار یگان‌های پشتیبانی خدمات رزمی با استفاده از سامانه استنتاج فازی در منطقه نصرآباد اصفهان

توجه به مکان‌گزینی در یگان‌های نظامی، از موضوعات اساسی طراحان نظامی به منظور کاهش تلفات انسانی و تسلیحاتی است. لجستیک به عنوان یکی از ارکان اصلی درگیری‌های نظامی و در واقع ستون فقرات تمامی جنگ‌ها شناخته می‌شود. یکی از مهم‌ترین عوامل در طراحی لجستیکی، تعیین کانون، تمرکز و مکان‌یابی آن است. سامانه اطلاعات جغرافیایی با توان پردازشی بالا و مدیریت حجم بالای اطلاعات، فرماندهان و طراحان این عملیات را یاری می‌نماید. هدف از این پژوهش، شناسایی مناطق مستعد استقرار واحدهای آمادی در رزم جلو قبل از حضور فیزیکی، با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی و تصمیم‌گیری چندمعیاره فازی است. به همین منظور، عواملی از قبیل شیب، زهکشی، دید و اختفاء، خاک، کاربری اراضی، خطوط مواصلاتی، نزدیکی به یگان‌های مانوری، سازندها، نزدیکی به مناطق فرود بالگرد و فاصله از توپخانه سبک دشمن مورد بررسی قرار گرفت. پس از آماده‌سازی داده‌ها، عملیات فازی سازی انجام و در ادامه با معرفی قوانین مورد نظر کارشناسی در محیط متلب به صورت نظام فازی، الگو‌سازی شد. در نهایت با غیر فازی کردن این مجموعه، خروجی نهایی آماده و وارد محیط gis گردید. نتایج پژوهش با توجه به بازدیدهای میدانی انجام شده، نشان می‌دهد که محدوده‌های پایکوهی، نیمه مرتفع و مناطقی که از نظر ژئومورفولوژی نظامی حائز اهمیت و مطابق ملاحظات این یگان‌هاست به خوبی استخراج گردیده است و gis با تلفیق روش‌های تصمیم‌گیری چندمعیاره، می‌تواند جهت انجام تحلیل‌های نظامی با دقت مناسب، به منظور کاهش هزینه، زمان و تلفات، موثر واقع گردد.