مفهوم پردازی مرجعیت علمی در نظام آموزش عالی

واژة مرجعیت علمی در اذهان عمومی شبکه‌ای از معانی و مفاهیم را به وجود می‌آورد، که این تعدد معانی و مفاهیم موجب تضارب آراء و عدم وحدت نظر صاحب‌نظران برای تعریف واحد از آن شده است. این پژوهش با هدف مفهوم‌پردازی مرجعیت علمی به منظور دستیابی به یک تعریف جامع و بررسی معادل آن در فرهنگ لاتین صورت پذیرفته است. روش تحقیق کیفی، از نوع نظریۀ برخاسته از داده‌ها و همچنین گروه کانونی بوده و از جهت هدف اکتشافی است. جامعة آماری، شامل ده نفر از افراد صاحب‌نظر در قالب خبرگان مدیریت و نظام علمی کشور بوده و ابزار جمع آوری داده‌ها مصاحبه اکتشافی و همچنین بنا به ضرورت با انجام مطالعات کتابخانه‌ای صورت پذیرفته است. با استفاده از نتایج تجزیه و تحلیل روش نظریه برخواسته از داده‌ها سه مقولۀ اصلی مربوط به مفهوم مرجعیت علمی شامل ویژگی‌های شخصیتی، معنویت و شایستگی‌های علمی احصاء و همچنین علاوه بر تعریف مرجعیت علمی، واژگان لاتین برای معادل‌سازی این مفهوم از نگاه خبرگان، استخراج شد. نتایج حاصل از گروه کانونی پس از پیشنهاد سه روش شامل رویکرد استفاده از استعاره، دیدگاه پیروان و رویکرد یا تجربه «هاوک زینیسکی» در معرفی مراجع مدیریت، نهایتاً رویکرد استفاده از استعاره‏سازی برای مفهوم‏پردازی مرجعیت علمی پس از تحلیل مورد تایید قرار گرفت.