بررسی تحلیلی وضعیت توسعۀ موسسات آموزش عالی غیردولتی غیرانتفاعی در طول برنامۀ چهارم توسعۀ اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران (88-1384)

افزایش تقاضا برای ورود به آموزش عالی، ضرورت تحقق آموزش برای همه و پاسخگویی به نیازهای جامعه وبه ویژه محدودیت منابع مالی دولت، استفاده از منابع و امکانات بخش خصوصی را برای سرمایه گذاری در آموزش عالی مشروعیت بخشید. این مهم با ایجاد و توسعۀ موسسات آموزش عالی غیردولتی-غیرانتفاعی به عنوان مشارکت بخش خصوصی در توسعه آموزش عالی کشور تحقق یافت. پژوهش حاضر درصدد است تا با در نظر گرفتن اسناد بالادستی از جمله مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی و سند ملی توسعه آموزش عالی در برنامه چهارم توسعه، بررسی تحلیلی از وضعیت گسترش این موسسات در کشور به خصوص در طول برنامۀ چهارم توسعه ارائه کند و عملکرد وزارت علوم را در این راستا مورد ارزیابی قرار دهد. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی است و نتایج آن نشان می دهد که به رغم تاسیس 195 موسسه در طول برنامۀ چهارم (88-1384) و فعالیت 266 موسسه آموزش عالی غیردولتی-غیرانتفاعی در کشور، و دائر بودن بیش ار 1800 رشته محل و ایجاد بیش از 138هزار طرفیت پذیرش دانشجو در این موسسات، حدود نیمی از ظرفیت آنها به ویژه در مقاطع تحصیلی کاردانی و کارشناسی پیوسته تکمیل نشده است. همچنین توزیع این موسسات در کشور بطور متوازن صورت نگرفته و تراکم در استانهای همجوار پایتخت به خصوص استان‏های شمالی کشور به مراتب بیشتر از سایر استان‏ها است.