ارزیابی و مقایسۀ توانمندی دانشجو معلمان با مدرسان آنان در بهره‌گیری از اینترنت در مراکز تربیت معلم

هدف نوشتار حاضر ارزیابی و مقایسه توانمندی‌های دانشجو معلمان و مدرسان مراکز تربیت معلم در بهره‏گیری از اینترنت در زمینه‏های گوناگون آموزشی و تربیتی است. هدف دیگر این نوشتار، شناسایی دلایل تفاوت‌های احتمالی توانمندی‌ها در این دو گروه و  شناسایی موانع موجود برای استفاده از نوآوری‌های نوین در مراکز تربیت معلم است. این پژوهش توصیفی پیمایشی و نمونۀ آماری شامل 180 نفر از دانشجو معلمان و مدرسان آنان بود. داده‌ها از طریق پرسشنامه محقق‏ساخته، مصاحبۀ نیمه ساختاریافته و همچنین مشاهده‏نامه گردآوری شدند. داده‏های کمی با استفاده از فراوانی، میانگین، آزمون تی مستقل و تحلیل واریانس آنوا و داده‏های کیفی با کدگذاری، سازماندهی و استخراج مقوله‌ها تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که دانشجو معلمان از مهارت‌های کافی در بهره‏گیری از اینترنت برخوردار نبودند و مهارت‏شان در حیطه‏های گوناگون بهره‏گیری از اینترنت از مدرسان‏شان کمتر بود. مهارت هر دو گروه در زمینۀ آموزشی کمتر از حد متوسط بوده است.  تحلیل یافته‏های کیفی نشان داد که مهم‌ترین موانع به کارگیری اینترنت از سوی مدرسان و دانشجویان در مراکز تربیت معلم: عدم تلفیق فنّاوری در برنامه‏های درسی مراکز تربیت معلم، عادت به شیوه‏های سنتی یاددهی و یادگیری، عدم اعتقاد به نقش فنّاوری در بهبود کیفیت تدریس، کمبود امکانات سخت افزاری و نرم افزاری در مراکز تربیت معلم بود.