تدوین مدل علّی معناداری زندگی و احساس تنهایی بر اساس پریشانی روانی با نقش میانجی‎ گری جو عاطفی خانواده در افراد دارای تجربه رویارویی با همه‎ گیری کرونا ویروس

این پژوهش با هدف تدوین مدل علّی پیامدهای پریشانی روان‎شناختی ناشی از همه‎گیری کرونا ویروس و بررسی نقش میانجی‎گری جو عاطفی خانواده به انجام رسید که ازنظر هدف، کاربردی و از حیث ماهیت، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه‏ی آماری شامل ایرانیان سراسر کشور در سال 1400 بود. نمونه آماری برابر با 590 نفر بود که از استان‎های مختلف کشور انتخاب گردید. نمونه‏گیری به‌صورت خوشه‏ای چندمرحله‏ای انجام شد و پرسشنامه‏ها به شیوه‎ی نظرسنجی اینترنتی تکمیل شد. به‌منظور گردآوری داده‏ها از پرسشنامه پریشانی روانی کسلر (2002)، معناداری زندگی استگر (2010)، احساس تنهایی محقق‏ساخته (1400) و جو عاطفی خانواده محقق‏ساخته (1400) استفاده گردید. به‌منظور تحلیل آماری از مدل معادلات ساختاری بهره گرفته شد. یافته‎ها نشان داد که پریشانی روانی دارای رابطه علّی مثبت با احساس تنهایی و رابطه علّی منفی با معناداری زندگی و همچنین، جو عاطفی خانواده دارای نقش میانجی‎گری در رابطه میان پریشانی روانی با احساس تنهایی و معناداری زندگی بود. درنتیجه، روان‏شناسان و دیگر متخصصان در عرصه ارتباطات اجتماعی باید ظرفیت جو عاطفی خانواده را به‌عنوان یک عامل اساسی در تبیین اثرات پریشانی روانی حاصل از گسترش بحران‏‏هایی همچون همه‎گیری کرونا ویروس موردتوجه قرار دهند.

developing causal model of meaningful life and loneliness based on psychological distress with the mediating role of family emotional climate in people with experience of coping with coronavirus pandemic

the purpose of this study was to develop a model for identifying the consequences of psychological distress during the spread of coronavirus pandemic by mediating role of family emotional climate, which was a practical research in terms of purpose and descriptive-correlative in nature. the statistical population of the study included all iranians in the country during the spread of coronavirus pandemic. the sample was 590 people who were selected from men and women from different provinces. sampling was performed based on multistage cluster method which twelve provinces were selected as the target and then the questionnaires were completed by online survey. kessler psychological distress scale (2002), steger meaning of life (2010) and researcher-constructed feeling loneliness and emotional family climate scale were used to collect the data. structural equation model was used for statistical analysis. findings showed that psychological distress had a positive causal relationship with the feeling of loneliness and a negative causal relationship with the meaning of life and also, the emotional climate of the family had a mediating role in the relationship between psychological distress and loneliness and meaning of life. as a result, psychologists, sociologists, and other social media professionals should consider the high capacity of the family’s emotional climate as a key factor in reducing of the effects of psychological distress resulting from the spread of crises such as the coronavirus pandemic on individual and collective living condition.