تدوین مدل اضطراب کرونا در دانش ‏آموزان براساس ابعاد روان‌شناسی مثبت‏ گرا

هدف از پژوهش حاضر تدوین مدل اضطراب کرونا در دانش‏آموزان براساس ابعاد روان‌شناسی مثبت‏گرا بود. روش پژوهش توصیفی از نوع مطالعات همبستگی و مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش‏آموزان متوسطه دوره دوم ناحیه سه شهر مشهد در سال تحصیلی 1400-1401 به حجم 983 نفر بود که با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده تعداد 276 نفر انتخاب شدند. ابزار گرداوری داده‌های پژوهش پرسشنامه‌های اضطراب کرونا علی پور و همکاران (1398) و روان‌شناسی مثبت‌گرا arjiel (2011) بود. جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها علاوه بر آمار توصیفی از تکنیک‌های آماری همچون ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه و مدل معادلات ساختاری استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که ابعاد روان‌شناسی مثبت‏گرا بر اضطراب کرونا دانش‏آموزان تاثیر منفی و معناداری در سطح 0.05 دارد. نتایج شاخص‏های مدل برازنده حاکی از برازش مطلوب مدل بود. با توجه به یافته‌ها، با افزایش میزان شادی، بهزیستی روانی، خوش‏بینی، خودارزشمندی، امیدواری، مهارت‌های بین فردی و مسئولیت‌پذیری، میزان اضطراب کرونا در دانش‌آموزان کاهش می‌یابد؛ بنابراین به‌کارگیری راهبردهایی که موجب افزایش ابعاد روان‌شناسی مثبت‌گرا می‌شود، می‌تواند اضطراب کرونا ر کاهش دهد.

developing a coronary anxiety model in students based on the dimensions of positive psychologyt

the aim of this study was to develop a coronary anxiety model in students based on the dimensions of positive psychology. the research method was descriptive correlational studies and structural equation modeling. the statistical population included all high school students in mashhad in the year 2021-2022 with 983 people who were selected using cochran’s formula and simple random sampling method of 276 people. the data collection tools were corona anxiety and positive psychology questionnaires. the validity of the questionnaires was confirmed using content and face validity. its reliability was obtained through cronbach’s alpha coefficient of 0.77 and 0.89, respectively. in addition to descriptive statistics, statistical techniques such as pearson correlation coefficient, multiple regression and structural equation modeling were used to analyze the data. the results showed that the dimensions of positive psychology (happiness, mental well-being, optimism, self-worth, hope, interpersonal skills and responsibility) have a direct and significant effect on coronary anxiety in students. the results of the fit model indices indicated a good fit of the model, and in fact the general result is that the designed model of students’ coronary anxiety based on the dimensions of positive psychology has a good fit.