طراحی و اعتباریابی الگوی کارآفرینی اجتماعی نظام آموزش عالی ایران

کارآفرینی اجتماعی، راهبردی اساسی برای توسعه پایدار است؛ آموزش عالی نیز، آبشخور تحولات بنیادین در نهادینه‌سازی کارآفرینی اجتماعی است. هدف پژوهش حاضر، طراحی و اعتباریابی الگوی کارآفرینی اجتماعی برای نظام آموزش عالی ایران بود. پژوهش حاضر از طریق روش تحقیق ترکیبی انجام شد. در بخش کیفی پژوهش، از طریق نمونه‌گیری هدفمند، با 15 نفر از صاحب‌نظران آموزش عالی مصاحبه به عمل آمد. بر این اساس، پرسشنامه‌ای ساخته شد. در بخش کمی پژوهش نیز، از طریق نمونه‌گیری تصادفی، 384 نفر از دانشجویان دانشگاه‌های شهر تهران انتخاب و پرسشنامه روی آنها اجرا شد. داده‌های پژوهش، در بخش کیفی، با روش نظریه‌ زمینه‌ای؛ و در بخش کمی، از طریق مدل‌یابی معادلات ساختاری تحلیل شد. نتایج نشان داد، عوامل زیرساختی، طراحان و متخصصان برنامه‌ریزی درسی، دانشجو، استاد، عدم آینده‌پژوهی کارآفرینی، اقتصادی، سیاست‌های آموزش عالی، پیامدهای اقتصادی و اجتماعی، مدیریت آموزش عالی، عوامل فرهنگی، اجتماعی و برنامه‌های درسی و کیفیت ناکارآمد، عوامل کارآفرینی اجتماعی نظام آموزش عالی ایران هستند. بر این اساس، در یک چشم‌انداز کلی، پدیده کارآفرینی اجتماعی در آموزش عالی، به نام عاملیت وجودی شناسایی شد.

designing and validation of social entrepreneurship model for higher education in iran

the present study was conducted to design and validate a model for social entrepreneurship of higher education in iran. this study was conducted using a mixed method. in the qualitative part of this study, a questionnaire was designed using the method of grounded theory and also interviews with 15 experts were conducted. the designed questionnaire was conducted with 384 students in public universities of tehran. purposive sampling method was used in the qualitative part whereas random classified sampling method was applied in the quantitative part. in addition, analysis of structural equation modeling was used in the quantitative part whereas the results of the qualitative part were analyzed through grounded theory. the results showed that infrastructural, designers and curriculum planning specialists, student, tenure, lack of entrepreneurship future studies, economic, higher education policies, economic and social consequences, higher education management, cultural, social and curriculum and inefficient quality factors, are the factors of social entrepreneurship in iran’s higher education system, respectively. therefore, in a general perspective, the phenomenon of the existential agency was identified.