شناسایی مولفه‏های برنامه درسی معنوی با استفاده از روش مدل‏سازی ساختاری تفسیری

مطالعه حاضر به شناسایی و تعیین مولفه‏های برنامه درسی معنوی با استفاده از روش مدل‏سازی ساختاری تفسیری پرداخت. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی است، از نظر رویکرد قیاسی، از نظر فلسفه پژوهش آمیخته (کیفی- کمی) و درنهایت طرح آن آمیخته اکتشافی بود. جامعه آماری پژوهش را خبرگان حوزه مدیریت آموزشی تشکیل می‏دادند. روش نمونه‌گیری به‌صورت هدفمند و تعداد مشارکت‌کنندگان مبتنی بر اشباع نظری برابر با 14 نفر بود. جمع‌آوری داده‌ها در بخش کیفی با استفاده از مصاحبه نیمه‏ساختاریافته و در بخش کمی با استفاده از پرسشنامه محقق‏ساخته انجام گرفت که روایی و پایایی آن با استفاده از نظر صاحب‌نظران تایید شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از روش تحلیل مضمون و تحلیل ساختاری-تفسیری استفاده شد. نتایج پژوهش در بخش کیفی نشان داد مولفه‏های برنامه درسی معنوی مشمول خودسازی، خودارزشمندی، جامعه‏شناسی، جامعه‏پذیری جهانی‏شدن، جهانی‏سازی، معنویت، معنویت‏سازی، نیاز به تکامل، نیاز به معنی، درون‏روانی و بین فردی است. همچنین یافته‌های بخش کمی نشان داد مولفه‏های خودسازی، خودارزشمندی و نیاز به تکامل بیشتر تاثیرگذار و در مقابل مولفه‏های جهانی‏شدن، جامعه‏شناسی، معنویت‏سازی، درون ‏فردی، بین فردی و جامعه‏پذیری بیشتر تاثیرپذیر بودند.

identifying the components of a spiritual curriculum using interpretive structural modeling (ism)

the present study identifies and determines the components. the spiritual curriculum uses interpretive structural modeling. the research method was applied research in terms of orientation, descriptive approach in terms of deduction, descriptive purpose in terms of research philosophy and mixed (qualitative-quantitative) in terms of research philosophy. the statistical population of the study consisted of experts in the field of educational management. the sampling method was purposive and the number of participants based on theoretical saturation was equal to 14 people. data were collected in the qualitative part using semi-structured interviews and in the quantitative part using a questionnaire whose validity and reliability were confirmed by experts. the results showed that the components of the spiritual curriculum include self-improvement, self-worth, sociology, sociability, globalization, globalization, spirituality, spiritualization, the need for evolution, the need for meaning, introspection and between is individual. the findings of this study also showed that the components of self-improvement, self-worth and the need for further development are more effective than the components of globalization, sociology, spiritualization, intrapersonal, interpersonal and more sociability.