اثربخشی آموزش صلح بر شایستگی تحصیلی و جهت‏گیری مثبت دانش‌آموزان نسبت به مدرسه

این پژوهش با هدف، بررسی اثربخشی آموزش صلح، بر شایستگی تحصیلی و جهت‏گیری مثبت دانش‌آموزان نسبت به مدرسه، به روش نیمه‏آزمایشی با طرح پیش‏آزمون- پس‏آزمون با در نظر گرفتن گروه کنترل و پیگیری یک‏ماهه انجام شده است. جامعه آماری دانش‌آموزان دختر دوره ‏اول متوسطه منطقه 19 آموزش‌وپرورش شهر تهران (5901 نفر) بوده که در سال تحصیلی 1399-1398 در مدارس این منطقه مشغول به تحصیل بوده‏اند. حجم نمونه 40 نفر دانش‌آموز پایه‏های مختلف آموزشی دوره اول متوسطه علاقه‏مند به همکاری در مطالعه بوده که به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شده‏اند. ابزارهای گردآوری داده‌ها، پرسشنامه ارزشیابی شایستگی تحصیلی aces diperna elliott (1999) و پرسشنامه سنجش جهت‏گیری مثبت نسبت به مدرسه، ابوالمعالی و احمدی (1396) بوده است. پس از اجرای پیش‏آزمون، گروه آزمایش طی 8 جلسه 90 دقیقه‏ای در 8 هفته مداوم، تحت آموزش صلح قرارگرفته و گروه کنترل، نیز هیچ‏گونه آموزشی در این زمینه دریافت نکردند. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از روش تحلیل واریانس با اندازه‏گیری مکرر استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش صلح در رشد شایستگی تحصیلی دانش‌آموزان در مولفه‏های (مهارت‌های ‏‏تحصیلی ‏و توانمندسازهای ‏تحصیلی) و جهت‏گیری ‏مثبت دانش‌آموزان در مولفه نگرش نسبت به همکلاسی‌ها، تاثیر مثبت داشته اﺳﺖ و این تاثیر پس از مرحله پیگیری پایدار مانده است (0.01>p). نتایج این پژوهش حاکی از ضرورت یادگیری چگونه باهم زیستن است. آموزش صلح با تاثیرگذاری بر مهارت‏ها و توانمندسازهای‏‏ تحصیلی‏ و همچنین ایجاد نگرش ‏مثبت نسبت‏ به‏ همکلاسی‏ها، موجبات رشد شایستگی تحصیلی و بهبود روابط بین دانش‌آموزان در مدرسه را فراهم می‏آورد.

the effectiveness of peace education on students’ academic competence and positive orientation towards school

the aim of this study was to investigate the effectiveness of peace education, academic competence and positive orientation of students towards school in a quasi-experimental method with a pretest-posttest design considering the control group and one-month followup. its statistical population was female students of the first year of high school in the 19th district of tehran (5901 people) who were studying in the schools of this region in the academic year 1399-1398. sample size:40 students of different levels of education in the first year of high school are interested in cooperating in the study and have been selected by purposive sampling method. data collection tools were aces deperna eliot (1999) academic competency assessment questionnaire abolmaali aahmadi (2017) positive orientation questionnaire.after performing the pre-test, the experimental group received peace training in 8 sessions of 90 minutes in 8 consecutive weeks and the control group did not receive any training in this field. for data analysis,the method of analysis of variance was measured.repeatedly used.the results showed that peace education had a positive effect on the development of students ’academic competence in the components (academic skills and academic empowerment) and students’ positive orientation in the component of attitudes toward classmates and this effect remained stable after the followup phase (p <0.01). the results of this study indicate the need to learn how to live together.peace education, by influencing the skills of academic enablers as well as creating a positive attitude towards classmates,promotes academic competence and improves relationships between students in the school.