اثربخشی برنامه تعاملاتی شناختی-رفتاری مثبت‏گرا بر بهداشت روان و رضایت از شغل معلمان

پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی برنامه تعاملاتی شناختی رفتاری مثبت‏گرا بر بهبود بهداشت روان و رضایت از شغل معلمان شهر بوکان صورت گرفت. روش پژوهش شبه آزمایشی از نوع پیش‏آزمون پس‏آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی معلمان مرد دوره ابتدایی شهرستان بوکان در سال تحصیلی 9897 بود که از بین آن‏ها 16 نفر به روش نمونه‏گیری تصادفی خوشه‏ای انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه بهداشت روان کیز (2002) و پرسشنامه رضایت از شغل مینه سوتا (msq) بود که قبل و بعد از مداخله بر روی گروه آزمایش و کنترل اجرا شد. برنامه تعاملات گروهی بر اساس رویکرد شناختی رفتاری مثبت‏گرا تنظیم شد و در طی 8 جلسه گروهی و مدت‏زمان 90 دقیقه برای گروه آزمایش اجرا شد اما بر روی گروه کنترل مداخله‏ای صورت نگرفت. داده‏ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیره مورد تجزیه‏وتحلیل قرار گرفت. یافته‏ها نشان داد که بین میانگین نمرات مولفه‏های رضایت از شغل (نوع شغل، فرصت‏های پیشرفت، جوسازمانی و سبک رهبری) و مولفه های بهداشت روان طی مراحل پیش‏آزمون و پس‏آزمون در گروه آزمایش تفاوت معناداری وجود دارد؛ درحالی‏که این تفاوت در گروه کنترل معنادار نبود.

The Effectiveness of Positive Cognitive-Behavioral Interaction program on Mental Health and Job Satisfaction of Teachers

The purpose of this study was to evaluate the effectiveness of groupbased positive cognitivebehavioral interaction program on improving mental health and job satisfaction of teachers in Bukan. The research method was experimental in the form of a pretestposttest quasiexperimental design with control group. The statistical population included all male elementary school teachers in Buchan city in the academic year of 199798, from which 30 people were selected by cluster random sampling and randomly assigned to experimental and control groups. Data collection tools included Mental Health Questionnaire (2002) and Minnesota Job Satisfaction Questionnaire (MSQ) that were administered to the experimental and control groups before and after the intervention. The group interaction program was based on a positive cognitivebehavioral approach and was administered to the experimental group during 8 group sessions and 90 minutes duration but no intervention was performed on the control group. Data were analyzed using multivariate analysis of covariance. The results showed that there was a significant difference between the mean scores of job satisfaction components (job type, promotion opportunities, organizational climate and leadership style) and all components of mental health during pretest and posttest stages in the experimental group; While this difference was not significant in the control group.