تبیین روابط ساختاری بین کیفیت روابط والد- فرزند و جو عاطفی مدرسه با قلدری در مدرسه: ارزیابی نقش میانجیگر خودپنداره

هدف این پژوهش تبیین روابط ساختاری بین کیفیت روابط والدفرزند و جو عاطفی مدرسه با قلدری در مدرسه با ارزیابی نقش میانجی‏گر خودپنداره بود. جامعه آماری دانش‏آموزان متوسطه سال تحصیلی 97-96 تهران بودند که با روش نمونه‏برداری خوشه‏ای چندمرحله‏ای 205 دانش‏آموز دختر و 205 دانش‏آموز پسر انتخاب شدند. گردآوری داده‏ها از طریق پرسشنامه قلدری ایلی نویز (2001)، پرسشنامه ارزیابی رابطه والدفرزند فاین و همکاران (1983)، پرسشنامه خود‏پنداره ساراسوت (1957) و جو اجتماعی عاطفی مدرسه پاشا امیری (1388) استفاده شد. برایتحلیل از مدل‏یابی معادلات‏ ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد که کیفیت رابطه پدرفرزند ‏با مولفه‏های قلدری و زدوخورد قلدری به‏صورت منفی و با مولفه قربانی آن به‏صورت منفی همبسته است. کیفیت رابطه مادرفرزند و مولفه استقلال جو عاطفی مدرسه با هر سه مولفه قلدری به‏صورت منفی همبسته بود. مولفه ساختار جو عاطفی مدرسه تنها با مولفه قربانی قلدری به‏صورت منفی همبسته بود. مولفه حمایت جو عاطفی مدرسه تنها با مولفه زدوخورد قلدری به‏صورت منفی همبسته بود. درنهایت همه مولفه‏های خودپنداره با همه مولفه‏های قلدری به‏صورت منفی همبسته بود. ضریب مسیر غیرمستقیم بین آن دو منفی و معنادار است. خودپنداره رابطه بین جو عاطفی مدرسه و قلدری را میانجیگری می‏کند. ضرایب مسیر کل، مستقیم و غیرمستقیم بین کیفیت رابطه والد–فرزند و قلدری منفی معنادار بود. خودپنداره به‏صورت منفی و معنادار رابطه بین کیفیت رابطه والدفرزند و قلدری را میانجیگری می‏کند. ضریب مسیر بین خودپنداره و قلدری نیز منفی و معنادار بود.

Explaining Structural Relationships Between the Quality of Parent-Child Relations and the School’s Emotional Moodle with Bullying in School: Assessing the Role of Mediator Self-Concept

Abstract The purpose of this study was to explain the structural relationships between the quality of parentchild relationships and the emotional atmosphere of the school with bullying in the school by assessing the role of mediator of the selfconcept. The statistical population consisted of high school students in Tehran from 97 to 96 years old. A multistage cluster sampling method was used to select 205 female students and 205 boys students. Data collection was done through the Illinois bullying inventory questionnaire (2001), Fayn’s parentchild relationship assessment questionnaire, Moreland and Schwalbel (1983), Saraswot’s selfconcept questionnaire (1957), and socioemotional atmosphere of Pasha Amiri school (2009). . For analysis, structural equation modeling was used. The results showed that the quality of fatherchild relationship with the components of bullying and bullying was negatively correlated with the victim’s component. The quality of maternalchild relationship and the component of emotional atmosphere’s independence were correlated negatively with all three components of bullying. The component of the emotional atmosphere of the school was correlated negatively with the victim’s component of the bullying. The component of the school’s emotional atmosphere was negatively correlated with the components of bullying. Finally, all components of selfconcept correlated negatively with all components of bullying. Keyword:bullying, selfconcept, parentchild relationship quality, emotional atmosphere of school