تحلیل کانونی روابط بین اضطراب امتحان و انگیزه پیشرفت با خودناتوان‏سازی و اهمال‏کاری تحصیلی در دانشجویان

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین اضطراب امتحان و انگیزه پیشرفت با خودناتوان‏سازی و اهمال‏کاری تحصیلی در دانشجویان دانشگاه علمی کاربردی تهران بود. روش پژوهش پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه جامع علمی کاربردی شرق تهران بود که از این جامعه آماری 340 نفر با روش نمونه‏گیری تصادفی طبقه‏ای نسبی انتخاب شدند و به پرسشنامه‏های اضطراب امتحان ساراسون (1977)، پرسشنامه انگیزه پیشرفت هرمنس (1970)، پرسشنامه اهمال‏کاری سولومون و راثبلوم (1384) و مقیاس خودناتوان‏سازی جونز و رودوالت (1979) پاسخ دادند. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که بین اضطراب امتحان با خودناتوان‏سازی و اهمال‏کاری تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و بین انگیزه پیشرفت و خودناتوان‏سازی و اهمال‏کاری تحصیلی وجود رابطه منفی و معناداری وجود دارد. نتایج همبستگی کانونی نیز نشان داد که انگیزه پیشرفت به‏طور منفی و اضطراب امتحان به‏طور مثبت اهمال‏کاری و خودناتوان‏سازی دانشجویان را پیش‏بینی می‏کند. نتایج پژوهش حاکی از این است که با افزایش انگیزه پیشرفت و کاهش اضطراب امتحان می‏توان خودناتوان‏سازی و اهمال‏کاری تحصیلی دانشجویان را کاهش داد.

Cononic analysis of the relationship between test anxiety and motivation to progress with self-disability and academic procrastination in students of Tehran University of Applied Sciences

The aim of this study was to investigate the relationship between test anxiety and motivation to progress with selfdisability and academic procrastination in students of Tehran University of Applied Sciences. The research method of the present study is descriptivecorrelational. The statistical population of this study includes all students of East Tehran University of Applied Sciences. 340 people were selected from this statistical population by multistage random sampling method. The negligence of Solomon and Rothblum (2005) and Edward E. Jones’s (1979) selfrestraint scale were answered. The results of Pearson correlation showed that there is a positive and significant relationship between test anxiety and academic selfefficacy and there is a negative and significant relationship between achievement motivation and selfefficacy and academic achievement. Negativity and test anxiety positively predict students’ procrastination and selfempowerment. The results of the study indicate that by increasing the motivation to progress and reduce the anxiety of the exam, it is possible to reduce the students’ selfdisability and academic procrastination.