مقایسه اثربخشی روش تدریس مشارکتی و روش تدریس سنتی بر اشتیاق تحصیلى، خودکارآمدى تحصیلى و خودتنظیمى در دانش‌آموزان

پژوهش حاضر با هدف تعیین مقایسه اثربخشی روش تدریس مشارکتی و سنتی بر اشتیاق تحصیلى، خودکارآمدى تحصیلى و خودتنظیمى در دانش‌آموزان انجام شد. روش پژوهش، آزمایشی از نوع طرح‌های پیش‌آزمونپس‌آزمون با یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل بود. جامعه آماری در این پژوهش، کلیه پسران دانش‌آموز پایه هفتم بود که در سال تحصیلی 981397 در ناحیه 2 شهر رشت در مدارس دولتی و غیرانتفاعی مشغول به تحصیل و طبق استعلام از اداره آموزش‌وپرورش تعدادشان 1320 نفر بود. گروه نمونه، 40 نفر از دانش‌آموزان پایه هفتم بودند، به شیوه تصادفی خوشه‏ای انتخاب و در دو گروه (کنترل و آزمایش) جایگزین شدند. ابتدا پرسشنامه‏های اشتیاق تحصیلی فردریکز و همکاران (2004)، خودکارآمدی میجلی و همکاران (2000) و خودتنظیمی بوفارد (1995) برای هر دو گروه اجرا شد (پیش‌آزمون). سپس آزمودنی‏های گروه مداخله، برنامه آموزش مشارکتی را در قالب 8 جلسه 90 دقیقه‏ای و هفته‏ای یک بار دریافت کردند؛ درحالی‌که گروه کنترل روش سنتی تدریس ارائه شد. پس‌ازاین مرحله دوباره هر دو گروه با پرسش‏نامه‏ی مذکور مورد ارزیابی قرار گرفتند (پس‏آزمون). یافته‏ها نشان داد که اجرای روش تدریس مشارکتی بر اشتیاق تحصیلی، تاثیر معناداری دارد p<0/01 ؛ اجرای روش تدریس مشارکتی بر خودکارآمدی، تاثیر معناداری داردp<0/01 و اجرای روش تدریس مشارکتی بر خودتنظیمی، تاثیر معناداری داردp<0/01 . نتایج پژوهش نشان داد که در مقایسه بین دو روش تدریس مشارکتی و روش تدریس سنتی؛ روش تدریس مشارکتی بر اشتیاق تحصیلى، خودکارآمدى تحصیلى و خودتنظیمى در دانش‌آموزان اثربخش‏ است. در روش تدریس مشارکتی فراگیران به جهت مشارکت در دسترسی به اطلاعات و محتوای آموزشی، باانگیزه و اشتیاق تحصیلی بیشتری به روند یادگیری می‏پردازند که منجر به ارتقاء خودکارآمدی و خودتنظیمی آن‌ها می‏شود.

Comparison of the Effectiveness of Participatory Teaching Method and Traditional Teaching Method on Academic Exercise, Selfefficacy and SelfControlling in Students

The purpose of this study was to compare the effectiveness of the participatory and traditional teaching methods on academic etiquette, selfefficacy and selfregulation in students. The research method was a pretestposttest design with a test group and a control group. The statistical population of this study was all boys of the 7th grade students who studied in the 2nd district of Rasht in the academic year 9897 in public and nongovernmental schools and 1320 people were in charge of the education department. The sample group, 40 students from the 7th grade, were selected randomly in cluster sampling and replaced in two groups (control and experiment). At first, selfesteem, selfefficacy and selfcontrol questionnaires were used for both groups (pretest). Subjects in the intervention group received a participatory training program in the form of 8 sessions of 90 minutes and one week, while the control group received the traditional teaching method. After this stage, both groups were evaluated by a questionnaire (retest). Findings showed that the implementation of participatory teaching method has a significant effect on academic eagerness (p <0/01); implementation of participatory teaching method has a significant effect on selfefficacy (p <0.01) and the implementation of participatory teaching method on selfregulation, Has a significant effect (p <0.01).