بررسی نگرش دانشجویان نسبت به یادگیری الکترونیکی

روند استفاده از آموزش الکترونیکی به سرعت در حال افزایش است . بدون شک، موفقیت در امرآموزش الکترونیکی مستلزم استقبال مخاطبان از این نوع آموزش است. یکی از روشهای پیش بینی استقبال افراد از موضوعی خاص و به تبع آن پیش بینی رفتار ایشان، اطلاع از نگرش آنان نسبت به آن موضوع است، هدف اصلی این پژوهش بررسی نگرش دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مشهد نسبت به آموزش الکترونیکی و بررسی میزان همبستگی میان مولفه های مختلف این نگرش است . جامعۀ آماری این مطالعۀ توصیفی، شامل تمامی دانشجویان دانشکده پرستاری و پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد بود که در نیمسال اول سال تحصیلی 1388-1387 حداقل یک واحد یادگیری الکترونیکی را گذرانده بودند. ابزار پژوهش، پرسشنامۀ برگرفته از پژوهش سیدنقوی ( 1386 ) بود که چهار مولفۀ اساسی درباره نگرش دانشجویان نسبت به آموزش الکترونیکی را مورد سنجش قرارمیدهد. نتایج پژوهش نشان داد که میانگین نمرات نگرش دانشجویان نسبت به محیط های آموزش الکترونیکی در چهار مولفۀ 1) محیط آموزش چندرسانه ای، 2) محیط یادگیری مبتنی بر هدایت آموزش دهندگان، 3) محیط یادگیری مستقل و 4) محیط یادگیری موثر به ترتیب 71 و 70 ،74 ،74.5از 100 بود که نسبتاً مطلوب است. همچنین رابطۀ مستقیمی میان این مولفه ها (به جز بین مولفه 1 و 4) مشاهده شد. نتایج حاکی از آن بود که دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مشهد پس از شرکت دردوره های آموزش الکترونیکی درک و نگرش مناسبی نسبت به آن پیدا کرده اند.