مقایسه میزان یادگیری و یادسپاری زبان انگلیسی دانش آموزان متوسطه در رویکردهای مبتنی بر سنجش اصیل و سنتی

پژوهش حاضر میزان یادگیری و یادسپاری زبان انگلیسی دانش آموزان متوسطه در رویکردهای مبتنی برسنجش اصیل و سنتی را مورد بررسی قرار داد .روش پژوهش شبه آزمایشی و نمونۀ پژوهش 60 نفر از دانش آموزان پسر سال اول دبیرستان در ناحیۀ 2 شهرستان ساری (89-90) است که به صورت تصادفی ساده انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابزارهای اندازه گیری مورد استفاده در این پژوهش عبارت اند از: 1. پیش آزمون پیشرفت تحصیلی ، 2. آزمون پایانی (پیشرفت تحصیلی ) زبان انگلیسی، 3. آزمون عملکردی درس زبان انگلیسی، 4. پرسشنامۀ تجدید نظر شده نگرش نسبت به امتحان (saasr). پیش از اجرای رویکردهای اصیل و سن تی دو گروه به وسیلۀ پیش آزمون محقق ساخته جهت حصول اطمینان از عدم تفاوت معنادار میانگین های دو گروه مورد آزمون قرارگرفتند. نتایج نشان داد که: 1. میزان یادگیری عملکردی دانش آموزان با روشهای سنجش اصیل بیشتر ازروشهای سنتی است. 2. نمرات آزمون پایانی دو گروه تفاوت معناداری ندارند. 3. میزان یادسپاری درروشهای اصیل بیشتر از روش سنتی است. 4. نگرش نسبت به امتحان در گروه روشهای اصیل مثبت تر از گروه روش سنتی است .