تحلیل ساختاری اثر سبک رهبری توزیعی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مدارس راهنمایی پسرانه شهر تهران

این پژوهش به منظور بررسی الگوی ساختاری اثر سبک رهبری توزیعی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان با میانجی گری خوش بینی تحصیلی معلم، رضایت شغلی معلم، تعهد سازمانی معلم، اجرا شد. به منظور اجرای این پژوهش از مدارس راهنمایی مناطق بیست گانه شهر تهران، نمونه متشکل از 406 معلم پایه سوم راهنمایی انتخاب شد. معلمان شرکت کننده در این پژوهش به پرسشنامه های پژوهش پاسخ دادند. پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بر اساس نمرات آنها در دروس علوم و ریاضی اندازه گیری شد. تحلیل عاملی تایی دی الگوی اندازه گیری متغیر نهفته را تایید کرد. در این پژوهش ، اثر سبک رهبری توزیعی و متغیرهای میانجی گر بر پیشرفت تحصیلی در قالب الگوی مفروض و همچنین الگوی نهایی مورد تحلیل قرار گرفت . پنج شاخص تقریب ریشه میانگین ،(gfi ) نیکویی برازش ،(cfi) برازش مقایسه ای ،( x اصلی شامل خی دو ( 2برای گزارش میزان برازش الگوی (agfi ) و نیکویی برازش تطبیقی (rmsea) مجذورات خطا مفروض پژوهش بررسی و گزارش شد. نتایج نشان داد که الگوی مفروض از برازش نسبتاً خوبی برخورداراست ولی یکی از مسیرهای مفروض معنادار نمی باشد. با اصلاح الگو و ارائه الگوی نهایی، تمام تاثیرات مستقیم و غیرمستقیم و کل بر آن معنادار بود. به طورکلی این الگو برازش خوبی با داده نشان داد و 0.11 واریانس پیشرفت تحصیلی را تبیین کرد. نتایج این پژوهش اهمیت توجه به اثر غیرمستقیم به سبک رهبری توزیعی را با توجه به متغیرهای میانجیگر را نشان می دهد.