ارزیابی مدل علَی روابط بین پیشینۀ تحصیلی، خودکارآمدی، اهداف عملکردی و پیشرفت تحصیلی در دانشجویان

هدف این تحقیق بررسی الگوی ساختاری پیشینۀ تحصیلی، خودکارآمدی، اهداف عملکردی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان از طریق روش تحلیل مسیر بود. به همین منظور، نمونه آماری به تعداد 370 نفر از دانشجویان دانشگاه بوعلی به روش نمونه گیری خوشهای چندمرحله ای انتخاب شدند و به ( پرسشنامۀ خودکارآمدی شرر و همکاران ( 1982 ) و اهداف عملکردی میدگلی و همکاران ( 1994پاسخ دادند. همچنین، برای اندازه گیری پیشرفت تحصیلی دانشجویان، از معدل نمرات پایانی نیمسال های قبلی و نیمسال کنونی آنها استفاده شد. نتایج نشان دادند که مدل با داده های این پژوهش از برازش کاملی برخوردار است. پیشینۀ تحصیلی، هم به طور مستقیم و هم غیرمستقیم، از طریق واسطه گری متغیرهای خودکارآمدی و اهداف عملکردی بر پیشرفت تحصیلی بعدی تاثیر معنادار دارد.