طراحی الگوی تبیین کننده رویکرد مدیران دانشگاهی نسبت به آموزش و بهسازی اعضای هیئت علمی: مدلی برآمده از نظریه ای داده بنیاد

این پژوهش فرایند رویکرد مدیران دانشگاهی نسبت به آموزش و بهسازی اعضای هیئت علمی را با استفادهاز طرح نظامدار نظریۀ داده بنیاد کاوش نموده است. برای این منظور از 21 نفر از سیاستگذاران در عرصه آموزش عالی، مدیران دانشگاهی، خبرگان حوزه آموزش و بهسازی اعضای هیئت علمی درزمینۀ تحقیق مصاحبه به عمل آمد و داده ها از مصاحبه ها استخراج شد. نتایج تحلیل داده ها طی سه مرحله، کدگذاری باز،محوری و انتخابی حاکی از دوازده مقوله کلی بود که در قالب مدل پارادایمی شامل: شرایط علّی (عوامل فردی: نگرش مدیران دانشگاهی نسبت به آموزش و بهسازی اعضای هیئت علمی، توانمندی های مدیران دانشگاهی و مهارتهای مدیران دانشگاهی و عوامل سازمانی: فرهنگ سازمانی، قوانین و مقررات، ساختارسازمانی و منابع مالی و کالبدی)؛ مقوله کانونی (رویکرد مدیران دانشگاهی نسبت به آموزش و بهسازی اعضای هیئت علمی)؛ راهبردهای بهبود رویکرد مدیران دانشگاهی (سطح خرد: توجه به شایسته سالاری درمدیریت دانشگاهی، آگاهسازی مدیران دانشگاه نسبت به آموزش و بهسازی و تفویض اختیار و سطح کلان:تسهیم تجارب مدیران دانشگاهی، استقلال دانشگاهی و بازنگری و پالایش قوانین و مقررات)، زمینه(مدیریت و سیاستگذاری کلان آموزشعالی و کنش گری اعضای هیئت علمی)؛ شرایط مداخله گر (عوامل محیطی: نقش دولت، عوامل اجتماعی فرهنگی و عوامل اقتصادی) و پیامدها (پیامد فردی:رضایتمندی و بالارفتن انگیزش اعضای هیئت علمی و پیامد سازمانی: بهبود کارایی و اثربخشی، بهبود پاسخگویی و اعتبار وشهرت سازمانی)، فرایند رویکرد مدیران دانشگاهی نسبت به آموزش و بهسازی اعضای هیئت علمی و روابط بین ابعاد مختلف آن را منعکس می نمایند.