بررسی عوامل موثر بر بهرهوری اعضای هیات علمی دانشگاه، و ارائه مدل جهت بهبود آن(مطالعه موردی، منطقه 8دانشگاه آزاد اسلامی)

هدف پژوهش حاضر طراحی مدلی جهت ارتقای بهر هوری اعضای هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی (منطقه 8) است. جهت تحقق این هدف، ابتدا با مطالعه مبانی نظری و پیشینه تحقیق، تعداد 80 مولفه استخراج و در قالب یک چارچوب اولیه ارائه گردید. جهت تایید چارچوب اولیه، پرسشنامه ای تنظیم و بعد از تایید روایی و پایایی بین 40 نفر از صاحب نظران حوزه آموزش عالی توزیع شد و داده ها گردآوری گردید.همچنین برای نتیجه گیری بهتر از روش مصاحبه با استادان صاحب نظراستفاده شد. داده های گردآوری شده تجزیه و تحلیل شد و چارچوب اولیه مشتمل بر 72 سوال شامل سه عامل اصلی، و 14زیر مولفه تدوین گردید. جهت تعیین میزان تاثیر هر یک از این عوامل (فردی، سازمانی، و برون سازمانی) بر بهره وری اعضای هیات علمی، پرسشنام های محقق ساخته بر اساس چارچوب اولیه تدوین گردید، و پس از تایید روایی)قضاوت خبرگان( وپایایی)آلفای کرونباخ 91 / 0( در یک نمونه 361 نفری)تعیین شده از طریق فرمول حجم نمونه(،از طریق نمونه گیری تصادفی طبق های در بین اعضای هیات علمی دانشگاه آزاد منطقه 8 اجرا شد. از روش های آماری و آزمون های متفاوت با استفاده از نرم افزار spss22 و 54.lisrel8 به نحوی که ذکر م یشود، استفاد ه گردید: از آزمون تحلیل عاملی اکتشافی جهت شناسایی عوامل موثر بر بهره وری، از آزمون نسبت برای بررسی وضعیت و میزان تاثیر، و از روش تحلیل عاملی تاییدی جهت ارائه مدل استفاده شد. نتایج بیانگر آن است که عوامل درون سازمانی با بار عاملی 75 / 0 بیشترین میزان تاثیر، عوامل برون سازمانی با بار عاملی 65 / 0 در رتبه دوم و عوامل فردی با بار عاملی 60 / 0 کمترین میزان تاثیر را بر بهره وری اعضای هیات علمی دارند. تحلیل عاملی تاییدی نیز برای تدوین مدل نهایی مورد استفاده قرار گرفت، و در نهایت مدلی مشتمل بر شش بعد اصلی فلسفه، اهداف، مبانی نظری، روش های ارتقا، فرآیند اجرایی،و بازخورد از مدل ارائه گردید. یکی از کاربردهای مدل جهت ارتقای بهره وری اعضای هیات علمی، کاربست آن جهت ارتقای کیفیت دانشگاه ها و بروندا دهای حاصل از آن، یعنی دانشجویان می باشد که منجر به بهبود کیفیت کار آنها و در نهایت ارتقاء و پیشرفت کشور خواهد شد.