نقش مسند مهارگری و خودکارآمدی در پیش بینی انگیزش تحصیلی دانش آموزان

هدف پژوهش حاضرتعیین رابطه مسند مهارگری و خودکارآمدی با انگیزش تحصیلی دانش‏آموزان بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل کلیه دانش آموزان رشته علوم تجربی سال آخر دبیرستان های دخترانه و پسرانه دولتی بود که در سال تحصیلی 93-92 در تهران مشغول تحصیل بودند. جهت انتخاب نمونه از روش نمونه‏گیری خوشه ای چندمرحله ای استفاده شد. با توجه به طرح پژوهش 200 نفر انتخاب و به مقیاس انگیزش تحصیلی (والرند و همکاران، 1989)، مقیاس درونی بودن، افراد قدرتمند و شانس (لوینسون، 1981)، و پرسشنامه خودکارآمدی تعمیم یافته (جاج و همکاران، 1998) پاسخ دادند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان دادند دو متغیر مسند مهارگری و خودکارآمدی توانایی تبیین 13 درصد از واریانس انگیزش درونی، 7 درصد از واریانس انگیزش بیرونی و 9 درصد از واریانس بی‏انگیزشی را دارند. در پایان، یافته ها بر مبنای اهمیت انگیزش تحصیلی در پیشرفت تحصیلی دانش‏آموزان مورد بحث قرار گرفت.

The role of control and selfefficacy in predicting student’s academic motivation

The purpose of this study was to determine the relationship between control and selfefficacy with academic motivation in students. The statistical population of the study consisted of all students of stateoftheart undergraduate and graduate high school students who studied in Tehran during the academic year of 9392. A multistage cluster sampling method was used to select the sample. According to the research plan, 200 people were selected and responded to the scale of academic motivation (Valerand et al., 1989), internalism, powerful people and luck (Levinson, 1981) and generalized selfefficacy questionnaire (Jayge et al., 1998). The results of regression analysis showed that the two variables of control and selfefficacy were able to explain 13% of internal motivation variance, 7% of external stimulation variance and 9% of nonmotivational variance. Finally, the findings were discussed based on the importance of academic motivation in students’ academic achievement.