پیش بینی رویکردهای مطالعه دانشجویان از طریق صفات شخصیت با واسط هگری اهداف پیشرفت

هدف پژوهش حاضر پیش بینی رویکردهای مطالعه دانشجویان از طریق صفات شخصیت با واسطه گری اهداف پیشرفت بود. نمونه پژوهش نیز شامل 384 نفر از دانشجویان دانشگاه رازی کرمانشاه بود که به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. ابزار: پرسشنامه r-spq-2f (بیگز، کمبر و لیونگ، 2001 )، پرسشنامه agq (الیوت و مک گرگور، 2001 ) وسیاهه bfi (جان، دوناهو و کنتل، 1991). روش تحلیل داده ها تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزار amos بود. یافته ها:نتایج نشان داد که صفات شخصیت علاوه بر اثرات مستقیم بر رویکردهای مطالعه (عمقی و سطحی) دارای اثرات غیرمستقیم بر رویکردهای مطالعه با واسطه گری اهداف پیشرفت می باشند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج می توان دردانشگاه ها افرادی را که صفات شخصیتی بخصوصی دارند شناسایی کرده و به سمت اهداف و رویکرد مناسب برای مطالعه و یادگیری (اهداف مهارتی و رویکرد عمقی) هدایت کرده تا میزان موفقیت تحصیلی آنان را افزایش داد.