تعیین میزان شیوع اضطراب امتحان و ارتباط آن با عملکرد تحصیلی در دانش آموزان دبیرستانی استان سیستان و بلوچستان

هدف از پژوهش حاضر تعیین میزان شیوع اضطراب امتحان و ارتباط آن با عملکرد تحصیلی در دانش آموزان دبیرستانی استان سیستا نوبلوچستان بود. روش پژوهش حاضر روش توصیفی و جامعه مورد پژوهش کلیه دانش آموزان دختر و پسر دبیرستان های استان سیستا ن وبلوچستان از یازده شهرستان و بخش های مربوطه به تعداد 36624 نفر بودند. نمونه مورد مطالعه 374 دختر و 378 پسر بود. روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای و تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران با میزان خطای 5 درصد بدست آمد. برای جمع آوری اطلاعات از مقیاس اضطراب امتحان ساراسون استفاده گردید. یافته ها نشان می دهد که 41.1درصد از دانش آموزان دبیرستانی مشکوک به اضطراب امتحان می باشند. شیوع اضطراب امتحان در دختران بیشتر (46.5) از پسران (35.7) بود. همچنین میانگین های نمرات اضطراب امتحان در دو گروه دختر و پسر در سطح یک درصد تفاوت معناداری داشت و میانگین نمره اضطراب امتحان دختران بیشتر از پسران بود. ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین اضطراب امتحان و عملکرد تحصیلی رابطه معکوس و معناداری وجود دارد همچنین نتایج رگرسیون برای پیش بینی عملکرد تحصیلی نشان داد که اضطراب امتحان پیش بینی کننده عملکرد تحصیلی است.