بررسی ارتباط تنوع غذایی با آکنه ولگاریس در دختران 18-13 سال تهرانی

سابقه و هدف: یکی از شایع‌ترین اختلالات پوستی دوران نوجوانی و بلوغ، آکنه ولگاریس می‌باشد. مطالعات متعدد، نتایج بحث برانگیز متفاوتی را در مورد تنوع رژیم غذایی و پاتوفیزیولوژی این بیماری بیان نموده‌اند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی ارتباط امتیاز تنوع غذایی dds (dietary diversity score) و آکنه ولگاریس در دختران مدارس راهنمایی و دبیرستان‌های شهر تهران است.مواد و روشها: این مطالعه مورد- شاهدی بین 135 بیمار آکنه ولگاریس و 135 دختر نوجوان بدون هیچ علایمی از آکنه در سال 1393 صورت گرفت. درجه بندی شدت آکنه براساس معیار consensus conference on acne classification بود. از دو یاد آمد 24 ساعته خوراک برای ارزیابی دریافت غذایی معمول افراد استفاده شد. تنوع غذایی براساس امتیازدهی به 5 گروه غذایی بر اساس هرم غذایی دپارتمان غذا و کشاورزی آمریکا محاسبه گردید. وزن، قد و نمایه توده بدن طبق روش استاندارد اندازه گیری شد. افراد براساس محدوده چارک‌های امتیاز تنوع غذایی تقسیم بندی شدند.یافتهها: میانگین (± انحراف معیار) امتیاز کل تنوع غذایی افراد مبتلا به آکنه و سالم به ترتیب (73/1±77/5، 85/1±64/5 و 05/0 < p) بود. کمترین امتیاز تنوع غذایی در افراد مبتلا به آکنه، درگروه غذایی گوشت و تخم مرغ (52/0±02/1) و در افراد سالم گروه غذایی نان و غلات (57/0±02/1) مشاهده شد. اگرچه پس از تعدیل متغیرهای مخدوشگر ارتباط معناداری برای ابتلا به بیماری آکنه در بین چارک‌های امتیاز تنوع غذایی دیده نشد(05/0 < p) اما احتمال داشتن آکنه ولگاریس در بالاترین چارک dds ، کمتر بود (نسبت‌های شانس چارک‌های بالا: 16/1، 30/1، 34/1، 23/1 و 42/1).نتیجه گیری: بین امتیاز تنوع غذایی با بهبودی روند بیماری آکنه در دختران تهرانی ارتباط معنی‌داری مشاهده نشد. مطالعات آینده نگرِ بیشتری برای اثبات این یافته‌ها لازم است.واژگان کلیدی: امتیاز تنوع غذایی، تنوع غذایی، آکنه ولگاریس