ارزیابی تاثیر مصرف روزانه دوغ غنی شده با ویتامین D و توام ویتامین D و کلسیم بر غلظت‌های سرمی فراورده‌های نهایی گلیکاسیون و لیپوپروتیین کم‌چگال اکسیده در مبتلایان به دیابت نوع 2: کارآزمایی بالینی شاهد

سابقه و هدف: افزایش غلظت فراورده‌های نهایی گلیکاسیون (ages) و استرس اکسیداتیو نقش مهمی در عوارض دیررس دیابت دارد. به تازگی، اثرات سودمند بهبود وضعیت ویتامین d بر وضعیت گلیسمی مبتلایان به دیابت نوع2 نشان داده شده است. هدف این مطالعه، ارزیابی تاثیر مصرف دوغ غنی شده با ویتامین d و توام ویتامین d و کلسیم بر سطوح سرمی ages و ox-ldl در بیماران دیابت نوع 2 بود.مواد و روشها: 60 بیمار دیابتی در محدوده سنی 30 تا 60 سال به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند: 1. دوغ ساده (150 میلی‌گرم کلسیم بدون ویتامین d در 250 میلی‌لیتر)، 2. دوغ غنی شده با ویتامین d (iu 500 ویتامین d و 150 میلی‌گرم کلسیم)، 3. دوغ غنی شده با ویتامین d و کلسیم (iu 500 ویتامین d و 250 میلی‌گرم کلسیم). بیماران 12 هفته روزانه 2 بطری دوغ مصرف کردند. ارزیابی‌های رژیمی، تن‌سنجی و آزمایشگاهی در آغاز و پایان مداخله انجام شد.یافتهها: میانگین غلظت سرمی 25(oh)d در گروه دوم از nmol/l1/30±6/40 به nmol/l 6/32±8/76 (001/0 > p) و در گروه سوم از nmol/l7/38±1/45 به nmol/l 3/35±7/72 (001/0 > p) افزایش یافت. گلوکز ناشتا (016/0p= و040/0p= )، انسولین (001/0 > p و 009/0p= )، hba1c ( به ترتیب 001/0p= و 003/0p= )، homa-ir (001/0 > p و 002/0p= ) و سطوح سرمی ages (029/0p= و 001/0p= ) در گروه‌های دوم و سوم نسبت به گروه اول کاهش معنی‌داری داشت. تغییر معنی‌دار درون گروهی و بین گروهی در ox-ldl مشاهده نشد.نتیجه گیری: دریافت روزانه دوغ غنی شده با ویتامین d با یا بدون کلسیم موجب افزایش غلظت 25(oh)d ، بهبود شاخص‌های گلیسمی و کاهش ages در بیماران دیابتی شد، اما بر ox-ldl تاثیری نداشت.واژگان کلیدی: 25- هیدروکسی ویتامین d، فراورده‌های نهایی گلیکاسیون، ldl اکسیده، غنی‌سازی، دیابت نوع2