بررسی رابطه پیری بافت چربی احشایی و دریافت های آنتی اکسیدان رژیم غذایی در بزرگسالان چاق: یک مطالعه مورد-شاهدی

سابقه و هدف: افزایش استرس اکسیداتیو و رادیکال های آزاد و در نتیجه با آسیب به dna یکی از عوامل پیری سلولی که چاقی نیز با این عوامل همراه است. از طرفی دریافت آنتی اکسیدان ها با خنثی نمودن رادیکال های آزاد به تعویق پیری بافت ها از جمله بافت ادیپوسیت ممکن است کمک کنند. بنابراین مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه پیری بافت چربی و دریافت های آنتی اکسیدان رژیم غذایی در بزرگسالان چاق انجام شد.مواد و روش‌ها: مطالعه مورد شاهدی حاضر با 20 بزرگسال کاندید جراحی چاقی و 20 بزرگسال دارای وزن نرمال در بیمارستان شهدای تجریش تهران انجام شد. فعالیت بتاگالاکتوزیداز در بافت چربی احشایی اندازه‌گیری شد. میزان دریافت آنتی اکسیدان های رژیم غذایی با استفاده از پرسشنامه بسامد خوراک ارزیابی شد.یافته‌ها‌: در گروه مورد بین دریافت روزانه ویتامین c (p=0.039) و سلنیوم (0.028 = p) با فعالیت بتاگالاکتوزیداز در بافت چربی احشایی ارتباط معکوس معنی‌دار و در گروه شاهد بین دریافت روزانه ویتامین c (0.001 = p)، لیکوپن (0.027 = p)، سلنیوم (0.037 = p) و منیزیم(0.002 = p) با فعالیت بتاگالاکتوزیداز در بافت چربی احشایی ارتباط معکوس معنی‌دار نشان داده شد. در افراد دارای فعالیت بالای آنزیم بتاگالاکتوزیداز (پیری سلولی) در بافت چربی احشایی، دریافت روزانه ویتامین e (p=0.046 )، ویتامین c (p<0.001 )، لیکوپن (0.030 = p)، سلنیوم (0.035 = p) و منیزیم (0.01 = p) به طور معنی‌داری کمتر از  افراد گروه دارای فعالیت پایین آنزیم بتاگالاکتوزیداز در بافت چربی احشایی بود.نتیجه گیری: دریافت بالای آنتی اکسیدان های رژیم غذایی با کاهش پیری سلولی در بافت چربی بزرگسالان چاق رابطه دارد. انجام مطالعات با نشانگرهای بیشتر پیری سلولی پیشنهاد می شود.

associations between dietary antioxidant intakes and visceral adipose tissue senescence in obese adults

background and objectives: senescence is linked to increases in oxidative stress and free radicals, which can potentially damage dna. furthermore, obesity is known to exacerbate these factors. in contrast, antioxidants may postpone tissue aging, including adipose tissues, by fighting with free radicals. to investigate this link, this study was carried out to assess associations between dietary antioxidant intake and visceral adipose tissue aging in obese adults.materials and methods: a case-control study was carried out at shahada tajrish hospital, tehran, iran, with 20 candidates of bariatric surgery and 20 adults of normal weight. the study assessed activity of beta-galactosidase in visceral adipose tissues. assessment of dietary antioxidants was carried out using food frequency questionnaires.results: study indicated significant adverse correlations of the daily consumption of vitamin c and selenium with beta-galactosidase activity in visceral fat tissues of case group (p = 0.039 and p = 0.028, respectively). in the control group, significant adverse relationships were observed between the daily intake of vitamin c (p = 0.001), lycopene (p = 0.027), selenium (p = 0.037) and magnesium (p = 0.002) and beta-galactosidase activity in visceral fat tissues. moreover, individuals with high beta-galactosidase enzyme activity in visceral fat tissues had a significantly lower daily intake of vitamin e (p = 0.046), vitamin c (p < 0.001), lycopene (p = 0.030), selenium (p = 0.035) and magnesium (p = 0.01), compared to those with low beta-galactosidase enzyme activity in visceral fat tissues.conclusion: consuming diets high in antioxidants has been linked to decreased cellular senescence in the visceral adipose tissues of obese adults. to further investigate this relationship, studies including a variety of senescence markers are recommended.