ارتباط بین شاخص فیتوکمیکال رژیمی و عوامل تن‌سنجی با پیشرفت کبد چرب غیر الکلی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2

سابقه و هدف: : با توجه به شیوع بالای کبد چرب غیر الکلی در بیماران دیابتی نوع 2 و عوارض مخرب در کنار هم قرار گرفتن این دو بیماری، هدف این مطالعه ارزیابی ارتباط بین عوامل تغذیه ای مانند شاخص فیتوکمیکال رژیمی، عوامل تن‌سنجی مرتبط با چاقی شکمی و پیشرفت کبد چرب در بیماران دیابتی نوع 2 می‌باشد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه بیماران مبتلا به دیابت نوع دو با controlled attenuation parameter (cap) score 270≤ اندازه‌گیری شده با روش الاستوگرافی گذرا (te) در گروه nafld و بیماران دیابت نوع دو با cap score 270> در گروه کنترل قرار گرفتند. شاخص فیتوکمیکال رژیمی (dpi) بر اساس داده‌های بدست آمده از پرسشنامه بسامد خوراکی 147 آیتمی محاسبه گردیدند. هم چنین، اندازه گیری‌های تن‌سنجی و ترکیب بدن با استفاده از dexa  (dual-energy x-ray absorptiometry) انجام گردید. نسبت شانس و فاصله اطمینان (or, 95% ci) پیشرفت کبد چرب در بیماران دیابتی برای شاخص‌های ذکر شده در گروه‌های مختلف آن‌ها با استفاده از رگرسیون لجستیک و مدل‌های تعدیل شده بدست آمد. یافته‌ها‌: گروه nafld متشکل از 133 و گروه کنترل متشکل از 67 شرکت کننده می‌باشند. افرادی که مصرف بالاتر از میانه شاخص فیتوکمیکال رژیمی (dpi) داشتند، پس از تعدیل همه مخدوشگر‌ها به میزان 65% خطر کمتری برای پیشرفت کبد چرب نشان دادند (or = 0.35, 95% ci: 0.12-0.98, p = 0.048). پس از تعدیل مخدوشگر‌ها و به طور مستقل از bmi، رابطه مستقیم معنی‌داری بین بالاترین سهک trunk to leg ratio (tlr) (or = 7.99, 95% ci: 2.43-126.26, p = 0.001) و metabolic score for visceral fat (mets-vf) (or = 4.55, 95% ci: 1.46-14.2, p = 0.007) و پیشرفت کبد چرب یافت شد. نتیجه گیری: عوامل فیتوکمیکالی رژیم غذایی دارای اثرات محافظتی بر پیشرفت nafld در بیماران دیابتی می‌باشد. هم چنین عوامل تن‌سنجی mets-vf و tlr به عنوان دو شاخص جدید اندازه گیری چاقی شکمی که عامل خطری برای پیشرفت nafld می‌باشد، معرفی شدند.

association of dietary phytochemical index and anthropometric risk factors with non-alcoholic fatty liver disease in people with diabetes

background and objectives: high prevalence of non-alcoholic fatty liver disease in patients with type 2 diabetes mellitus results in deleterious complications and morbidities. therefore, the aim of this study was to assess nutritional and anthropometrical risk factors in progression of non-alcoholic fatty liver disease in diabetic patients.  materials & methods: totally, 133 non-alcoholic fatty liver disease patients (cap score > 270) and 67 controls (cap score < 270) were selected from the patients with type 2 diabetes mellitus in a clinic. dietary phytochemical index was calculated via data from a validated 147-item ffq. body composition were measured using dual-energy x-ray absorptiometry. other anthropometric indices and laboratory assays were used as well. logistic regression models were used to estimate multivariable ors.results: after adjustment for potential confounders, risk of progression for non-alcoholic fatty liver disease in participants with higher dietary phytochemical indices significantly decreased (or = 0.35, 95% ci: 0.12–0.98, p = 0.048). after fully adjustment of covariates and independently from body mass index, positive associations were seen between the highest tertile of tlr (or = 7.99, 95% ci: 2.43–26.26, p = 0.001), mets-vf (or = 4.55, 95% ci: 1.46–14.2, p = 0.009) and risk of non-alcoholic fatty liver disease.conclusion: findings of this study have demonstrated that phytochemical components of diet play protective roles against non-alcoholic fatty liver disease.  moreover, tlr and mets-vf are addressed as novel estimators of central obesity as a risk factor for non-alcoholic fatty liver disease in diabetes.