اثرات محافظتی تمرین هوازی و مصرف کروسین بر استرس اکسیداتیو ناشی از دوکسوروبیسین در بافت قلب موش های صحرایی نر

سابقه و هدف: دوکسوروبیسین با افزایش استرس اکسیداتیو موجب تخریب سلول‌های تومور و سلول‌های سالم بویژه در بافت قلب می‌شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین هوازی و مصرف کروسین بر استرس اکسیداتیو قلب موش‌های صحرایی تحت درمان با دوکسوروبیسین بود.مواد و روش‌ها: در یک کارآزمایی تجربی50 سرموش صحرایی نر بطور تصادفی به پنج گروه کنترل، دوکسوروبیسین، دوکسوروبیسین+تمرین، دوکسوروبیسین+کروسین و دوکسوروبیسین+تمرین هوازی و کروسین تقسیم شدند. دوکسوروبیسین با دوز mg/kg 2 به صورت درون صفاقی تزریق شد. کروسین با دوز mg/kg 10، به حیوانات خورانده شد. تمرین هوازی شامل 60 دقیقه دویدن با شدت 6040 درصد بیشینه سرعت، پنج روز در هفته بود. سطح مالوندی آلدهید و فعالیت آنزیم های کاتالاز و سوپراکسایددیسموتاز بافت قلب اندازه‌گیری شدند. برای مقایسه گروه‌ها از آزمون anova در سطح معنی‌داری p≤0.05 استفاده شد.یافته‌ها‌: تزریق دوکسوروبیسین سطح مالوندی آلدهید بافت قلب را بطور معنی‌داری افزایش (0.0001=p) و فعالیت آنزیم‌های سوپراکسایددیسموتاز (0.0001=p) و کاتالاز (0.0001=p) را بطور معنی‌داری کاهش داد. هشت هفته تمرین هوازی، مصرف کروسین و ترکیب مصرف کروسین و تمرین هوازی سطوح مالون‌دی آلدهید موش های تحت درمان با دوکسوروبیسین را بطور معنی‌داری کاهش(0.0001=p) و فعالیت آنزیم های کاتالاز(0.0001=p) و سوپراکسایددیسموتاز(0.0001=p) بافت قلب را بطور معنی‌داری افزایش داد (0.0001=p).نتیجه گیری: تمرین هوازی و مصرف کروسین به تنهایی و بصورت ترکیبی استرس اکسیداتیو ناشی از دوکسوروبیسین را کاهش و کاهش دفاع آنتی اکسیدانی ناشی از دوکسوروبیسین را بهبود دهد.

Protective Effects of Aerobic Training and Crocin on Doxorubicin Induced Heart Tissue Oxidative Stress in Male Rats

Background and Objectives: Doxorubicinincreased oxidative stress destroys tumors and normal cells, especially in heart tissues. The objective of the present study was to investigate effects of eight weeks of aerobic training and crocin consumption on doxorubicin induced heart tissue oxidative stress in male rats. Materials Methods: In this experimental study, 50 male rats were randomly divided into five major groups of control, doxorubicin, doxorubicin with training, doxorubicin with crocin and doxorubicin with a combination of training and crocin. Doxorubicin was intraperitoneally injected at 2 mg/kg BW for seven weeks. The crocin treated groups orally received 10 mg/kg BW, five times per week for eight weeks. Aerobic training included 60 min of treadmill running with 40 -60 of maximum speed, five times per week for eight weeks. Malondialdehyde levels and catalase and superoxide dismutase activities were assessed in heart tissues. The ANOVA test was used to compare groups with each other. The significant level was considered at p le; 0.05.Results: Doxorubicin injection significantly increased malondialdehyde levels (p = 0.0001) and decreased catalase (p = 0.0001) and superoxide dismutase (p = 0.0001) activities in heart tissues. The eight weeks aerobic training, crocin consumption and combination of the two interventions decreased malondialdehyde levels (p = 0.0001) and increased catalase (p = 0.0001) and superoxide dismutase activities (p = 0.0001) in heart tissues of doxorubicin receivers.Conclusion: Aerobic training and crocin consumption alone and in combination can decrease doxorubicin induced oxidative stress and improve internal antioxidant defense in doxorubicin receivers.