فناوری بیومتریک؛ از رهیافت کلاسیک تا مدرن

هرخصوصیت فیزیولوژیکی یا ویژگی رفتاری منحصر به فرد و متمایز کننده، مقاوم و قابل سنجش که بتواندجهت تشخیص یا تایید خودکار هویت افراد بکار رود، بیومتریک نام دارد. تاکنون در فناوری های بیومتریکسعی شده از خصوصیاتی نظیر: الگوی عنبیه، صوت، چهره، اثرانگشت، شبکیه ، امضاء، الگوی راه یافتن و سایرمشخصه های فیزیکی و رفتاری برای خصوصی سازی وسایل و امنیت داده ها و سطح دسترسی افراد استفادهشود. در پژوهشهای اخیر برای افزایش دقت و صحت سیستم های بیومتریک، بجای استفاده از یک سیستم، ازترکیب سیستم های فوق که معروف به سیستم های چندوجهی (مولتی مودال) هستند، استفاده می شود. دربخش اول این مقاله آشنایی با ساختار یک سیستم بیومتریک را خواهیم داشت. در بخش دوم به معرفی انواعروشهای شناسایی هویت مرسوم پرداخته، مزیتها و محدودیت های هر یک را بیان نموده و سپس به مقایسه ایکیفی بین روشهای معرّفی شده اشاره خواهیم داشت. در بخش سوم، نگاهی اجمالی به سیستم های چندوجهیداشته و سپس چند نمونه از روشهای شناسایی هویت نوین در دنیا که اخیراً در پژوهشها به آنها پرداختهمی شود، معرفی خواهند شد.